10 च त्हेर याकूबए छ्ह ल्हें तबइले चइ मि छेनाले म्रोंल् आखाँमल। छतसि योसेफइ ह्रोंसए च्हमैं याकूब ङाँर बोमिंइ धै याकूबइ चमैं अँखलो ख्वेसि म्वें लइ।
इसहाक खेब् तयाल। छतसि चइ मि छेनाले म्रोंल् आखाँमल। तिगें इसहाकइ ह्रोंसए च्ह थेब एसाव हुइसि बिइ, “ओ ङए च्ह।” चइ बिइ, “होइ आबा! क्हिए ल्हागिर ङइ तो लदु?”
याकूब आबा ङाँर ह्यासि म्वें लमा इसहाकइ चए क्वेंमैंए थाँ किंसि “ङए च्हए थाँ याहवेहजी आशिक पिंबै म्रोंर्बै थाँ धोंबन् मुँ बिसि चए फिर आशिक पिंइ।
लाबान न्हाँगर्न रेसि ह्रोंसए क्वें-क्वेंमिमैं नेरो च्हमिमैं म्वें लसि आशिक पिंसि धिंर एह्याइ।
चइ ह्रोंसए ताँन् आघेंमैं या म्वें लसि चमैंने बालु क्रोइ। च लिउँइँ ह्रोंसए आघेंमैं खीने बालु ताँमैं सेबर होंइ।
धै याकूबइ योसेफने बिइ, “ङइ धबै क्हिलाइ म्रोंल् योंब्मुँ बिसि आमैंल। दिलेया क्हिए प्हसेमैं या परमेश्वरजी म्रोंल् पिंइमुँ।”
योसेफए च्हमैं म्रोंसि याकूबइ “चु कोलोमैं खाब्मैं जा?” बिसि ङ्योएइ।