12 योसेफइ ह्रोंसए आबा आघें-अलिमैं नेरो ह्रोंसए आबाए परवा ताँनलाइ चमैंए प्हसेमैं कति मुँ च ङ्ह्योसि चबै सैमैं या पिंइ।
क्हि गोशेन ह्युलर टिब्मुँ। क्हि नेरो क्हिए प्हसेमैं, क्हिए क्वें-क्वेंमिमैं, क्हिए खेदोमैं नेरो क्हिने मुँबै तोन्दोंरि सै ङए ङाँर्न तब्मुँ।
चर क्हिए चब-थुँब ङइ ङ्ह्योब्मुँ। तलेबिस्याँ अँङ्गल् अझै ङ्हदिं चैमुँ। आस्याँ क्हि, क्हिए परवार नेरो क्हिने बालु मुँब्मैं ताँन् फोदेन् तयाब्मुँ,’ बिसि ङए आबाने बिद।
दिलेया क्हेमैंए ल्हागिर भाग घ्रि पृथ्बीर जोगेसि थेंबर नेरो क्हेमैंए न्होंर्बै ल्हें म्हि जोगेमिंरिगे बिसि परमेश्वरजी क्हेमैं भन्दा ओंसों ङलाइ चुर कुलब् ग।
झाइले योसेफ फारो ङाँर ह्यासि बिइ, “ङए आबा नेरो आघें-अलिमैं चमैंए र-क्युमैं, म्येमैं नेरो चमैंए तोन्दोंरि सै किंसि कनान ह्युलउँइँले खइमुँ। चमैं तोगो गोशेन ह्युलर मुँ।”
मिश्रर्बै छेउ घ्रिइले अर्को छेउ समार्बै ताँन् म्हिमैं चइ केब्छैंमैं तइ।
दिलेया रोमैं मिंबै त्हेर चए ङ्हबाँ क्हेमैंइ फारो म्रुँलाइ पिंल् त्हुम्। धै प्लिबाँ बिस्याँ प्लुए ल्हागिर नेरो क्हेमैंए परवा, प्हसेमैं चबर क्हेमैंल तब्मुँ।”
छतसि आङ्हिंन्! क्हेमैं नेरो क्हेमैंए प्हसेमैं या ङइ न्हब्मुँ।” छले चइ चमैंए सैं भोंब् लमिंसि चमैंए सैं क्होमिंइ।
“ह्रोंसए आबा-आमाए मान लद्, छलस्याँ ङइ पिंबै ह्युलर क्हेमैं ह्रिंग्यो छ्ह योंब्मुँ।
बरु क्हेमैंने टिमा आमाइ ह्रोंसए कोलोमैं सुसर लब् धोंले ङिइ क्हेमैंए सुसर लइ।
तलेबिस्याँ ज्युए ल्हागिर लबै के तिस्याँदे मत्त्रे फायदा तम्। दिलेया परमेश्वरए घ्याँर प्रबै ल्हागिर तालिम लस्याँ ल्हें सैर फायदा तम्, तलेबिस्याँ चए रो चु छ्हर मत्त्रे आङिं अर्को छ्हरै या योंम्।
म्हरेस्योमैंल च्ह, च्हमि, क्वें, क्वेंमिं मुँस्याँ, चमैंइ ह्रोंसए बाज्यु भुज्यूलाइ मान लसि छेनाले सुसार लरिगे, छले चमैंइ ह्रोंसए आबा, आमा नेरो बाज्यू भुज्यूए भारा फोरिगे, तलेबिस्याँ छाबै केमैं म्रोंसि परमेश्वर बेल्ले सैं तोंम्।
खाबज्यै या ह्रोंसए म्हिमैं नेरो बिलन् त्हुमा ह्रोंसए परवालाइ छेनाले आङ्ह्यो बिस्याँ, चइ लबै बिश्वास स्योलिबै ग। च बिश्वास आलब्मैं भन्दा आछ्याँबै के लबै म्हि तम्।
क्हिए च्होंइ क्हिलाइ ल्हें म्हाँया लकमुँ, क्हिए ल्हागिर च्ह ङिइ भन्दा च थेब् ग। धै तोगो चउँइँले क्हिइ क्वें योंइमुँ। चु कोलोइ क्हिलाइ छारा छ पिंब्मुँ, धै क्हि माँब् तमा चुइ क्हि छेनाले न्हब्मुँ।”