8 झाइले यहूदाइ आबाने बिइ, “बेन्यामीन ङने बालु कुलमिंन् क्हिइ च ङिने बालु कुलस्याँ ङि ह्याब्मुँ। धै ङ्यो नेरो ङ्योए प्हसेमैं चल् आयोंसि सिल् त्हुरिब् आरे।
मिश्रर म्ल्ह-नारिमैं मुँ रो बिब ङइ थेइमुँ। ङ्यो सोब् गो बिस्याँ चर ह्यासि ङ्योए ल्हागिर म्ल्ह-नारिमैं किंइ पखो।”
दिलेया याकूबइ बिइ, “ङए च्ह क्हेमैंने ह्यारिब् आरे! तलेबिस्याँ चए आघें सियाइ तारे चु घ्रि चैमुँ। छतसि क्हेमैंइ बोम् बिबै क्ल्ह्योर चए फिर तोइ आछ्याँब तखइ बिस्याँ ङ खेब् तसि क्र सारयाबै त्हेर शोकने बालु क्रोंर सथेंनेब्मुँ।”
छतसि ङिइ क्हिने बिइ, ‘ङिए आबा खेब् तयाइमुँ। च खेब् तयाबै त्हेर्बै कोलो ङिल अलि च्योंब घ्रि मुँ। चए आघें सियाल् खाँइ। चए आमाउँइँले फिब तारे च घ्रि मत्त्रे मुँ। छतसि आबाइ चलाइ बेल्ले खोम्।’
छबिमा ‘ङि ह्याल् आखाँ। ङिए च्योंबै अलि ङिने बालु कुलस्याँ ङि ह्याब्मुँ। ङिए च्योंबै अलि ङिने बालु आकुलस्याँ ङि च म्हिए उँइँर ह्याल् योंरिब् आरे,’ बिसि ङिइ चने बिल।
क्हेमैंए म्रिं-प्हसेमैंए ल्हागिरि मिश्रउँइँले गाडामैं बोयाद्। धै क्हेमैंए आबा किंसि खो!’ बिसेया चमैंने बिद्।
छतसि आङ्हिंन्! क्हेमैं नेरो क्हेमैंए प्हसेमैं या ङइ न्हब्मुँ।” छले चइ चमैंए सैं भोंब् लमिंसि चमैंए सैं क्होमिंइ।
छलेन योसेफए परवार्बै ताँन् म्हिमैं, चए आघें-अलिमैं नेरो चए आबाए परवार्बै ताँन् म्हिमैं चने ह्याइ। दिलेया खेंमैंए प्हसेमैं नेरो खेदोमैंए बगालमैं गोशेन ह्युलर्न वाथेंइ।
ङ सिरिब् आरे, सोगोंन् तरिब्मुँ, धै याहवेहजी लबै केमैं ङ बिप्रब्मुँ।
“ह्रोंसए आबा-आमाए मान लद्, छलस्याँ ङइ पिंबै ह्युलर क्हेमैं ह्रिंग्यो छ्ह योंब्मुँ।