3 आबाइ छबिमा योसेफए आघें यहूदाइ चने बिइ, “‘क्हेमैंए अलि क्हेमैंने बालु आपखस्याँ ङए उँइँर खल् योंरिब् आरे!’ बिसि च म्हिइ ङिने बिइमुँ।
मिश्रउँइँले पखबै म्ल्ह-नारिमैं चमैंइ चल् खाँल छतमा चमैंए आबाइ चमैंने “ङ्योए ल्हागिरि च्हौदे म्ल्ह-नारिमैं किंबर धबै ह्याद्,” बिइ।
छतसि ङिए अलि ङिने बालु क्हिइ कुलस्याँ ङि ह्यासि क्हिए ल्हागिर म्ल्ह-नारिमैं किंसि पखब्मुँ।
चलाइ आकुलस्याँ ङि या आह्या। तलेबिस्याँ ‘क्हेमैंए अलि क्हेमैंने बालु आपखस्याँ क्हेमैं ङए ङाँर खल् योंरिब् आरे,’ बिसि च म्हिइ बिइमुँ।”
दिलेया क्हिइ ङिने बिइ, ‘क्हेमैंए च्योंबै अलि क्हेमैंने बालु आपखस्याँ क्हेमैं धबै ङए ओंसों राल् योंरिब् आरे।’
“क्हेमैंए म्हाँजोर ङइ परमेश्वरए ग्याल्सर्बै ताँ बिदै प्रइ, तारे क्हेमैंइ ङ धबै खोंयोंन् बिलै म्रोंरिब् आरे बिसि ङइ सेइमुँ।
“तारे क्हेमैंइ ङ म्रोंरिब् आरे” बिबै पावलए ताँ मैंसि चमैंए सैं बेल्ले क्रोइ। च लिउँइँ चमैंइ चलाइ क्यु झाज क्रेबै क्ल्ह्यो समा सनेइ।
मिश्रर मुँबै ङए म्हिमैंए दुःख ङइ म्रोंइ, चमैं क्रोबै या ङइ थेइ। छतसि चमैंए दुःखउँइँले फ्रेमिंबर ङ तयुइमुँ। तारे ङइ क्हि मिश्र ह्युलर कुलब्मुँ।’