30 “च ह्युलर्बै क्ल्हेइ ङिने थेबै कैले पोंइ। चइ ङिने च ह्युलर्बै छैं लबर खब्मैं बिइ।
छतसि क्हेमैंए न्होंर घ्रि क्हेमैंए अलि किंबर कुलद्। च आखन् समा क्हेमैं झेलर टिल् त्हुम्। छले क्हेमैंए ताँ क्ह्रोंसेंन्बै ङिंब उ आङिं बिसि ङइ ङ्ह्योब्मुँ। क्ह्रोंसेंन्बै आङिंस्याँ फारो म्रुँए मिंर कसम चसि ङ बिमुँ क्हेमैं छैं लब्मैंन् ग।”
झाइले चमैं कनान ह्युलर ह्रोंसए आबा याकूब ङाँर फेनेसि खेंमैंए फिर तबै ताँमैं ताँन् आबाने बिइ।
योसेफइ ह्रोंसए आघेंमैं म्रोंसि ङो सेइ। दिलेया चइ चमैंने बालु ङो आसेब् धोंले “क्हेमैं खनिउँइँले खल?” बिसि थेबै कैले ङ्योएइ। चमैंइ बिइ, “ङि कनान ह्युलउँइँले म्ल्ह-नारिमैं किंबर खब् ग।”
छतमा चमैंए बारेर ओंसोंन् चइ म्रोंबै म्होंड मैंसि योसेफइ चमैंने बिइ, “क्हेमैं छैं लबर खब्मैं ग। चु ह्युलर तो-तो मुँगे बिसि क्होबर क्हेमैं खब् ग।”