2 मिश्रर म्ल्ह-नारिमैं मुँ रो बिब ङइ थेइमुँ। ङ्यो सोब् गो बिस्याँ चर ह्यासि ङ्योए ल्हागिर म्ल्ह-नारिमैं किंइ पखो।”
आबाइ छबिमा योसेफए आघेंमैं च्युउँलो मिश्रर म्ल्ह-नारिमैं किंबर ह्याइ।
मिश्रउँइँले पखबै म्ल्ह-नारिमैं चमैंइ चल् खाँल छतमा चमैंए आबाइ चमैंने “ङ्योए ल्हागिरि च्हौदे म्ल्ह-नारिमैं किंबर धबै ह्याद्,” बिइ।
छतसि ङिए अलि ङिने बालु क्हिइ कुलस्याँ ङि ह्यासि क्हिए ल्हागिर म्ल्ह-नारिमैं किंसि पखब्मुँ।
झाइले यहूदाइ आबाने बिइ, “बेन्यामीन ङने बालु कुलमिंन् क्हिइ च ङिने बालु कुलस्याँ ङि ह्याब्मुँ। धै ङ्यो नेरो ङ्योए प्हसेमैं चल् आयोंसि सिल् त्हुरिब् आरे।
तारे युनन् ङए आबा ङाँर ह्यासि ‘परमेश्वरजी ङलाइ मिश्र ह्युल तिगोंर्बै क्ल्हे लमिंइमुँ, बिसि क्हिए च्ह योसेफइ बिइमुँ। छतसि क्हैल् आलल्ले ङ ङाँर खो!
ङ सिरिब् आरे, सोगोंन् तरिब्मुँ, धै याहवेहजी लबै केमैं ङ बिप्रब्मुँ।
दिलेया याहवेहजी खीने ङ्हिंब्मैंए छैं लम्; तलेबिस्याँ चमैंइ खीए खोंयोंइ आनुबै म्हाँयाए फिर आशा थेंइमुँ।
छतसि चमैंलाइ सोगों थेंबै ल्हागिर अँङ्गालरै या खीजी चमैंलाइ तोइ सैरै या खाँचो आलमिं।
छबिमा येशूजी बिइ, “परमेश्वरए छ्वेर छले प्ह्रिइमुँ, ‘चबै सैइ मत्त्रे म्हि सोल् आखाँ, परमेश्वरए सुँउँइँले त्होंबै ताँमैंउँइँले म्हि सोल् खाँम्।’”
दिलेया याकूबइ मिश्र ह्युलरि चबै सैमैं मुँ रो बिब् थेसि ङ्योए खेमैं ओंसों चर कुलइ।