51 “परमेश्वरजी ङए ताँन् दुःख नेरो ङए आबाए धिंर्बै ताँमैं ङलाइ म्लेल् पिंइमुँ,” बिसि योसेफइ च्ह थेबए मिं मनश्शे थेंइ।
दिलेया च लिउँइँ ङिदिं समा बेल्ले अँङ्गल तब्मुँ, धै मिश्र ह्युल तिगोंन् च सागलए त्हे म्लेयाब्मु, धै अंङ्गलइ ह्युल नास लवाब्मुँ।
अँङ्गल तब् भन्दा ओंसोंन् ओन् बिबै देवताए खेगि पोतिपेराए च्हमि आसनत ङाँइले योसेफल च्हमैं ङ्हिं योंल् खाँल।
“ङइ दुःख योंबै ह्युलरै या परमेश्वरजी ङलाइ च्हमैं पिंइमुँ,” बिसि चइ च्ह च्योंबए मिं एफ्राइम थेंइ।
दे त्हे लिउँइँ आबा नइमुँ बिसि योसेफइ म्हिमैंउँइँले था योंइ। छतसि मनश्शे नेरो एफ्राइम बिबै च्हमैं किंसि योसेफ याकूब ङाँर ह्याइ।
याकूबइ धबै बिइ, “ङ मिश्रर खब् भन्दा ओंसों मिश्रर फिबै क्हिए च्हमैं ङ्हिं ङलन् ग। रूबेन नेरो शिमियोन धोंले एफ्राइम नेरो मनश्शे या ङलन् ग।
ङ क्रोरिमा क्हिजी ङ सैं तोंल् लमिंइ; क्हिजी ङए नइँए ह्रेंग प्लिमिंसि खाँसों ङ्हाँबै क्वें खिमिंइ।
तलेबिस्याँ खी तिस्याँदे मत्त्रे ह्रिस खम्, दिलेया ङ्योए छ्ह तिगोंन् खीजी ल्हयो खरिम्। म्हुँइँस् तिमिंन् मिग्लि युलेया न्हाँगर बिस्याँ सैं तोंल् योंब्मुँ।
ओ च्हमि छेनाले थेद्, क्हिए म्हिमैं नेरो क्हिए आबाए धिं म्लेवाद्।
ङ्हाँदु तसि योंबै दु:ख म्लेबै ल्हागिर ङ्हाँदुमैंइ प्हा थुँरिगे, धै ह्रोंसए न्हुँमैं धबै आमैंरिगे।