32 क्हिइ ङ्हिखे समा क्हेसि म्रोंबै म्होंडए अर्थ चुन् ग, चु क्ह्रोंसेंन लब् बिसि परमेश्वरजी मैंल् खाँइमुँ, धै परमेश्वरजी युनन् चु के लब्मुँ।
ङ्यो ताँन् म्रोंर गउँए प्हैं फैरिल। ङए प्हैं राइ, धै क्हेमैंए प्हैंमैंइ कारग्युले ङए प्हैं फ्योइ।”
च लिउँइँ चइ धबै म्होंड म्रोंसि आघेंमैंने बिइ, “ङइ धबै म्होंड म्रोंइ। त्हिंयाँ, लयाँ नेरो च्युसे घ्रि मुसारमैंइ ङलाइ फ्योरिल।”
लिउँइँ योसेफइ फारोने बिइ, “क्हिए म्होंडमैं ङ्हिंना-ङ्हिंनए अर्थ घ्रिन् ग। परमेश्वरजी तो लल् म्हैइमुँ च क्हिने उँइँमिंइमुँ।
परमेश्वरजी खीजी लल् म्हैबै के क्हिलाइ उँइमिंब् ग। चु ङइ क्हिने बिब् धोंलेन् तब्मुँ।
च लिउँइँ खबै अंङ्गलइ लमा ह्युलर तबै सागल मैंरिब् आरे। तलेबिस्याँ च अँङ्गल् बेल्ले ङ्हिंन् ङ्हाँब् तब्मुँ।
स्वर्ग नेरो पृथ्बी म्हयाब्मुँ, दिलेया ङइ बिबै ताँ खोंयोंइ या म्हरिब आरे।”
झाइले म्रुँजी ह्रोंसए क्योलो हारबै म्हिमैंने ‘खो, ङए आबाउँइँले आशिक योंबै म्हिमैं, ह्युल बनेब् ओंनोंन् क्हेमैंए ल्हागिर बनेथेंबै ग्याल्सर क्ल्हे लबर खो,’ बिब्मुँ।
“च लिउँइँ खीजी ह्रोंसए त्हेब्रे हारइ टिब्मैंने ‘ओ सराप योंबै म्हिमैं! ङ ङाँइँले ह्रेंगो तयाद्। दियाबलस नेरो चए दूतमैंए ल्हागिर बनेथेंबै खोंयोंइ आसिबै मिर ह्याद्,’ बिब्मुँ।
दिलेया ङए क्योलोउँइँ नेरो त्हेब्रेउँइँ खाब् टिल् योंम्, च ङइ बिसि आत, परमेश्वरजी खाबए ल्हागिर तयार लथेंइमुँ चमैंन योंम्।”
चु ताँए बारेर परमेश्वरए छ्वेर छले प्ह्रिइमुँ, “म्हिमैंइ खोंयोंइ आम्रोंब, खोंयोंइ आथेब, म्हिमैंए सैंरै आमैंबै ताँमैं, परमेश्वरजी खीलाइ म्हाँया लब्मैंए ल्हागिर तयार लथेंइमुँ।”
तारे ङ सोंखेबै लार क्हेमैं ङाँर खसिन् मुँ। खाब् मुँलै म्हिए फिर तोइ दोष ल्हैदिस्याँ परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिब् धोंले, “म्हि ङ्हिं सोंइ बिबै ताँ क्ह्रिस्याँ मत्त्रे च ताँ पक्का तम्।”
धै म्हिमैं सोंबाँर तिबाँलाइ सैबर च स्वर्गदूत प्लि पिवाइ। परमेश्वरजी चमैंलाइ चु बर्ष, चु म्हैंन, चु त्हिंइ नेरो चु त्हेए ल्हागिर्न ओंसों ओंनोंन् तयार लथेंल।