1 ङ्हिदिं योबै लिउँइँ फारो म्रुँइ म्होंड घ्रि म्रोंइ। म्होंडर च नील स्योंए छ्योगोर रारिल।
दिलेया म्हुँइँसर परमेश्वर अबीमेलेक ङाँर म्होंडर युसि बिइ, “थेद्, च च्हमिरि आगुए प्ह्रेंस्यो ग! छतसि क्हिइ चलाइ पखस्याँ क्हि सियाब्मुँ।”
छले रोरिमा चइ छाबै म्होंड म्रोंइ: सउँइँले मु समा ह्याबै लि घ्रि मुँन, चए च्हो मुर्न फेनेब् मुँन। धै परमेश्वरए दूतमैं चर क्रेब माइ तब लमन।
लाबानइ चने बिइ, “क्ह्रोंसेंन क्हि ङए ह्रुइब नेरो से ग।” याकूब चने बालु म्हैंन घ्रि टिबै लिउँइँ।
छले ह्रोंसने मुँबै तोन्दोंरि सै किंसि याकूब भौदिसि यूफ्रेटिस बिबै थेबै स्यों तर्दिसि गिलाद बिबै कोंउँइँ ह्याइ।
दिलेया फारोए थुँबै सैमैं पिंनेबै चिबइ योसेफलाइ आमैं, चइ योसेफलाइ म्लेयाइ।
झेलर फेबै मिश्रर्बै म्रुँए थुँबै सैमैं पिंनेबै चिब नेरो चबै सैमैं ह्योमिंबै चिब ङ्हिंइन तिंगें स्यो-स्योबै म्होंड म्रोंइ।
नील स्योंउँइँले ख्युँइँ-ख्युँइँ ब्योंबै छो-छोबै म्येमैं ङिउँलो त्होंखसि काँसाए घारिर रेंबर होंइ।
च म्हुँइँसर म्रुँलाइ तिफुँइ न्हरु आख। छतसि म्रुँइ ह्रोंसए के लबै म्हि घ्रिने चए ग्याल्सर ओसों तल् खाँबै ताँमैं प्ह्रिथेंबै कितब पखसि खेमिंन् बिसि ल्हैदिइ, धै चइ कतब पखसि म्रुँए ल्हागिर खेमिंइ।
छतमा फारो म्रुँइ ह्रोंसए ताँन् म्हिमैंने “हिब्रूमैंला च्हमैं कति फिलेया चमैं ताँन् नील स्योंर भ्योंवाँन्, च्हमिंमैं बिस्याँ सोगोंन् थेंन्,” बिसि ल्हैदिइ।
चमैंइ चु चिनुमैं ङ्हिं म्रोंसेया आक्वेंसि, क्हिए ताँ या आथेस्याँ, नील स्योंर्बै च्युगुदे क्यु किंसि कारा क्ल्ह्योर ङेमिंन्। क्हिइ नील स्योंउँइँले पखबै क्यु सर को तयाब्मुँ।”
पिलातस निसाफ लबै क्ल्ह्योर क्हुँरिबै त्हेर चए प्ह्रेंस्योइ चलाइ छ बिसि सउँसर पिमिंइ, “च छ्याब् आरेबै म्हिलाइ तोइ आलद्, तलेबिस्याँ च म्हिए कारणइ लमा तल् म्हुँइँसर म्होंडर ङइ ल्हें दुःख योंइ।”