26 छबिमा यहूदाइ बिइ, “चु सैमैं ङल् ग! चम् ङ भन्दा धर्मि मुँन। तलेबिस्याँ ङइ ङए च्ह च्योंब शेलह चए प्युँ तबर आपिंल।” च लिउँइँ च धबै चने बालु आप्र।
याकूबइ च क्वें सेसि बिइ, “चु ङए च्हए बख्खु ग। क्ह्योंर्बै खेदोमैंइ चलाइ चवालै! क्ह्रोंसेंन ङए च्ह च्यता-चिति लवालै।”
छतसि म्हिमैंइ च ङो आसेरिगे बिसि म्हरेस्योए क्वें प्लिसि लि हुसि। तिम्नार्बै घ्याँर मुँबै एनैम सहरर्बै म्रार टिइ। तलेबिस्याँ शेलह थेब् तसेया शेलहए प्ह्रेंस्यो तल् आयोंब चइ म्रोंइ।
आदम ह्रोंसए प्ह्रेंस्योने बालु तइ, धै हब्बाइ प्हसे नोसि कयिन फिइ, धै बिइ, “याहवेहजी ल्होमिंसि ङइ च्ह घ्रि फिइ।”
बरु परमेश्वरउँइँ सैं एसि छ्याँबै केमैं लसि उँइँन्।
चु ताँ थेमा ओंसों खिब्मैं त्होंह्याइ, धै घ्रि घ्रिले अरू म्हिमैं या त्होंह्याइ। छतमा येशू घ्रिन् च च्हमिरिने तयाइ, च च्हमिरि बिस्याँ खीए ओंसों रारिल।
म्हुँइँस ह्याल् खाँइ, तारे त्हिंयाँ प्रेबर होंइमुँ। छतसि मिछु खैबर लबै केमैं पिवाद्। बरु परमेश्वरए ह्वेर टिसि छ्याँबै के लद्, हत्यारमैं छेसि पापने नेद्।
ठिमर्बै ताँ ठिम म्हाँदिब्मैंए ल्हागिर्न बिब ङिइ सेइमुँ। छतमा ताँन् ह्युलर्बै म्हिमैं परमेश्वरए उँइँर निसाफर रामा खाबज्यै या तोइ पोंबै घ्याँ आरे।