14 छतसि म्हिमैंइ च ङो आसेरिगे बिसि म्हरेस्योए क्वें प्लिसि लि हुसि। तिम्नार्बै घ्याँर मुँबै एनैम सहरर्बै म्रार टिइ। तलेबिस्याँ शेलह थेब् तसेया शेलहए प्ह्रेंस्यो तल् आयोंब चइ म्रोंइ।
“ङ्योने त्होबर खरिबै म्हि खाब् जा?” बिसि ङ्योएमा केब्छैंइ बिइ, “च ङए क्ल्हे ग।” छबिमा रिबेकाइ क्रमुँइ ह्रोंसए लि हुइ।
चइ लि हुब् म्रोंसि यहूदाइ चलाइ फ्रें क्ल्योंबै च्हमिरि मुँन ङ्हाँइ।
च रेसि धिंर ह्याइ धै लि हुबै क्वें प्लिवासि म्हरेस्योमैंइ खिबै क्वें खिइ।
छबिमा यहूदाइ बिइ, “चु सैमैं ङल् ग! चम् ङ भन्दा धर्मि मुँन। तलेबिस्याँ ङइ ङए च्ह च्योंब शेलह चए प्युँ तबर आपिंल।” च लिउँइँ च धबै चने बालु आप्र।
च्हमिरि घ्रि चने त्होबर खइ, चलाइ फसेबै ल्हागिर च फ्यालुस्योमैं धोंले पैरेसि खल।
खोंयों घ्याँजरे, खोंयों बजारजरे, खोंयों कुनाकाप्चाजरे च लोसि टिम्।