4 छले आबाइ अरू च्हमैं भन्दा चए फिर ल्हें म्हाँया लब् म्रोंसि चए आघेंमैं चने बालु ख्रे लबर होंइ। धै चने बालु छेनाले आपोंमल।
आबाइ याकूबलाइ आशिक पिंबइले एसाव ह्रोंसए अलि याकूबने ख्रे लबर होंइ। छतमा “ङए आबा सिबै त्हे तखइ। च सिबै लिउँइँ ङइ याकूब सैवाब्मुँ” बिसि एसावइ सैं न्हों-न्हों मैंइ।
छतमा चए आघेंमैंइ चने ह्रिस लबर होंइ। दिलेया आबाइ बिस्याँ च ताँ सैं न्होंर्न थेंइ।
तिगें योसेफइ म्होंड म्रोंइ। चइ च म्होंड आघेंमैंने सेमा चमैं झन चने बालु ल्हें ख्रे लबर होंइ,
दिलेया कयिन नेरो चए भेटि म्रोंसि सैं आतों। छतमा कयिन बेल्ले ह्रिस खसि ङ्हो छु लइ।
मेत्हँले प्रिंब्मैंइ चलाइ बेल्ले दुःख पिंब्मुँ। चए फिर मेत्हँलेइ प्रिंसि चलाइ ल्हाब्मुँ।
ङए शत्तुरमैं बेल्ले भोंब्मैं मुँ, तोन्-तोर्न ङलाइ हेल लब्मैं ल्हेंन् मुँ।
तोन् तोर्न ङलाइ आखोब्मैं ङए क्रप्होमैं भन्दा ल्हें मुँ; तोन् तोर्न ङए शत्तुरमैं ल्हें मुँ; चमैंइ ङ सैल् म्हैम्। ङइ आलुडिबै सैमैं या चमैंइ खैले बिलेया पिंन् बिम्।
छलेन धिं घ्रिर्बै म्हिमैं या आक्ह्रिस्याँ च धिं लिउँइँ समा टिक्दिल् आखाँ।
तलेबिस्याँ ओंसों ङ्योइ या आमादु, बिब आङिंब, आतबै केर प्रब, सयल लब, आगुए फिर ह्रिस लब, आगुइ ङ्योलाइ हेल लमल, ङ्योज्यै या अरूलाइ हेल लमल।
दिलेया ह्रोंसए बिश्वासी अलि-अङाँलाइ हेल लब्मैं मिछु खैबर्न टिम्। मिछु खैबइ चमैंलाइ कन लवासि चमैंए मि म्रोंल् आखाँ, छतसि ह्रोंस खनिर ह्यारिइमुँ बिसि चमैंइ था आसे।
परमेश्वरए प्हसेमैं नेरो दुष्टए प्हसेमैं खैले ङो सेम् बिस्याँ, ह्रोंसए बिश्वासी अलि-अङाँलाइ सैं न्होंउँइँलेन् म्हाँया आलब्मैं नेरो छ्याँबै केमैं आलबै म्हिमैं परमेश्वरए प्हसेमैं आङिं।
ङ्यो स्योंम्बै कयिन बिबै म्हि धों तब तल् आत। च दुष्टल् मुँल, छतसि चइ ह्रोंसए अलि सैवाइ। चइ ह्रोंसए अलि तले सैवाइ बिस्याँ चइ लबै के आछ्याँब मुँल, दिलेया अलिइ लबै केमैं छ्याँब मुँल।
“ङइ परमेश्वरलाइ म्हाँया लम्,” बिमुँ, दिलेया ह्रोंसए बिश्वासी अलि-अङाँमैंए फिर म्हाँया आल बिस्याँ च म्हि स्योर्गु ग। तलेबिस्याँ ह्रोंसइ म्रोंबै बिश्वासी अलि-अङाँलाइ सैं न्होंउँइँलेन् म्हाँया आलबै म्हिइ खोंयोंइ आम्रोंबै परमेश्वरलाइ खैले म्हाँया लल् खाँम्?