9 क्हेमैं ङिने बालु ङे-च्याद्। क्हेमैंए च्हमिमैं ङिलाइ पिंन्, ङिए च्हमिमैं क्हेमैंइ किंन्।
च लिउँइँ रिबेकाइ इसहाकने बिइ, “एसावइ ब्ह्या लबै चु हित्तीस्योमैंइ ङलाइ ककाँ क्युँ-क्युँ ङ्हाँन् लइ। याकूबज्यै चु ह्युलर्बै छाबै हित्तीस्योन् ब्ह्या लस्याँ ङ तले सोरिब? सिलेन् तम्!”
स्वर्ग नेरो पृथ्बीर्बै याहवेह परमेश्वरए उँइँर ङइ क्हिने कसम चबर ल्हैदिम्। क्हिइ ङए च्हए ल्हागिर तोगो ङ टिबै कनान ह्युलर्बै च्हमिरिमैं खाबै ब्ह्या लसि खैलसया आपखमिंन्।
च म्हिमैंए ताँ थेसि लोतइ ह्रोंसए च्हमिमैं ब्ह्या लब् बिसि ह्रिथेंबै म्होमैं ङाँर ह्यासि बिइ, “रेद्, चु क्ल्ह्योउँइँले ह्याले। तलेबिस्याँ याहवेहजी चु क्ल्ह्यो नास लवाबर होंइमुँ।” दिलेया म्होमैंइ लोतइ स्योर तेइ ङ्हाँसि आक्वें।
झाइले परमेश्वरए च्हमैंइ म्हिमैंए च्हमिमैं छ्याँब् म्रोंसि ह्रों-ह्रोंसइ खोबै प्ह्रेंस्योमैं पखइ।
दिलेया हमोरइ चमैंने बालु छ बिसि ताँ लइ, “ङए च्ह शकेमइ क्हिए च्हमि दीना बेल्ले खोइमुँ। छतसि गार आम्हाँदिल्ले क्हिए च्हमिने बालु ङए च्ह ब्ह्या लल् पिंन्।
क्हेमैं ङिने बालुन् टिद्। चु क्ल्ह्यो क्हेमैंए ल्हागिर खुला मुँ। चुर्न टिसि छों लदु धै सै न्होर तोद्।”