7 छ बिब् थेसि याकूब बेल्ले ङ्हिंसि त्हारइ। धै ह्रोंसने मुँबै म्हिमैं, र-क्युमैं, म्ये-क्ल्यामैं नेरो सलुमैंए बगाल भाग ङ्हिंर चुइ।
ङ क्हिने यो छ्युँ लमुँ ङए आघें एसावए योउँइँले ङ जोगेमिंन्। तलेबिस्याँ ङ नेरो ङए म्रिं प्हसेमैंने नेखम् उ बिसि ङ ङ्हिंइमुँ।
याकूबइ एदोम ह्युलर्बै सेइरर ह्रोंसए आघें एसाव ङाँर त्होबर ह्रोंस भन्दा ओंसों स्यार्बोमैं कुल्मिंइ।
तलेबिस्याँ एसाव खसि बगाल घ्रि सैवालेया अर्को बगाल सोब्मुँ बिसि चइ मैंइ।
याकूबइ ङ्ह्योमा एसाव नेरो चने बालु प्लिब्ब्रा म्हिमैं खरिब् म्रोंइ। छतमा चइ ह्रोंसए च्ह-च्हमिमैंलाइ लेआ, राहेल नेरो केब्स्योमैं ङ्हिंए जिम्मार पिंइ।
झाइले ङ्यो बेथेलर ह्याले। ङए फिर दुःख तबै त्हेर ङए ताँ थेमिंब नेरो ङ खनिर ह्यालेया ङने बालु तमिंबै परमेश्वरए ल्हागिर चर ङइ ख्रो पिंबै क्ल्ह्यो घ्रि बनेब्मुँ।”
छतमा चमैंइ ह्रोंसए दुःखर याहवेहने क्रोदै ग्वार ह्रिइ, धै खीजी चमैंए दु:खउँइँले फ्रेमिंइ।
सैं प्ल्हसि छे पिंब नेरो भर म्हाँदिल् खाँबै के लरिबै म्हिल बिब् धों मैंब् धों तम्।
ङए क्योलोउँइँ ङ्ह्योमिंनु, ङए न्हुँ लब खाबै या आरे, ङ ग्वार योंबै क्ल्ह्यो खनिरै आरे। खाबज्यै या ङए वास्ता आल।
ल्हें म्हिइ ङए बिरोधर आछ्याँबै ताँ पोंब ङइ थेइमुँ, छतसि ङ खन्तोदोंउँइँलेन् ङ्हिंल् त्हुइमुँ! चमैं क्ह्रिसि ङए बिरोधर मत लम्; धै ङलाइ सैबै जाल रोम्।
ङए सैं आतेसि पृथ्बीए छ्योगोउँइँले ङइ क्हिने ग्वार ह्रिमा, ङ भन्दा थेबै पारार डोरेमिंन्,
झाइले इस्राएलीमैंइ ङ्ह्योमा फारो नेरो मिश्रीमैं खेंमैंए लिलि खरिब् म्रोंसि चमैं बेल्ले ङ्हिंसि याहवेहने ग्वार ह्रिइ।
छले च्हैंब्-मैंब् लल् खाँबइले आछ्याँबै केउँइँले क्हि फ्रेब्मुँ, ह्रब-सेब तल् खाँसि क्हि दुष्टमैंउँइँले जोगेब्मुँ।
“ङ्ह्योद्! ङइ क्हेमैं प्याँगुमैंए म्हाँजोर क्यु धोंले कुलरिइमुँ। छतसि क्हेमैं प्हुरि धोंले बाठो, तोंगु धोंले सोजो तसि टिल् त्हुम्।
येशूजी चमैंने बिइ, “ओ बिश्वास आरेबै म्हिमैं, क्हेमैं तले छले ङ्हिंल?” च्हौ बिसि खी रेसि खैं नेरो मा ङ्युँइर्बै भेल्गालाइ हौदिमा नाँ खैं च्याँ तयाइ।
“क्हेमैं ङने बालु टिमा छिं ङ्हाँरिगे बिसि ङइ क्हेमैंने चु ताँमैं बिइमुँ। ह्युलर मुँमा क्हेमैंलाइ दुःख तब्मुँ, दिलेया सैं थेब लद्। ङइ ह्युललाइ ट्होवाइमुँ।”
चमैंइ च क्ल्ह्योर्बै चेलामैंए सैं भोंब् लमिंदै “खोंयोंन् बिलै परमेश्वरए ताँर बिश्वास लसि टिरिद्,” बिसि अर्थि पिंइ, धै “परमेश्वरए ग्याल्सर होंबै ल्हागिर ङ्योइ ल्हें दुःख सैदिल् त्हुम्,” बिबै ताँ या लोमिंइ।
ङ्योए ताँन् दुःखर खीजी ल्होमिंसि सैं क्होल् लमिंम्। छतसि खीजी ङ्योए सैं क्होमिंब् धोंले ङ्योज्यै या अरूमैंए फिर दुःख तमा ल्होमिंसि चमैंए सैं क्होमिंल् खाँम्।
ख्रीष्ट येशए फिर बिश्वास लसि छ्ह थोदा ङ्हाँब्मैं ताँनए फिर दुःख तब्मुँ।