6 च स्यार्बोमैं याकूब ङाँर एखसि बिइ, “ङि क्हिए आघें एसाव ङाँर ह्यासि खइ। च क्हिने त्होबर म्हि प्लिब्ब्रा किंसि खसिन् मुँ।”
झाइले पद्दन-आरामर टिमा ह्रोंसइ योंबै ताँन् सै न्होर नेरो ह्रोंसए खेदोमैं ताँन् किंसि ह्रोंसए आबा इसहाक ङाँर कनान ह्युलउँइँ ह्याबर त्होंइ।
ङ क्हिने यो छ्युँ लमुँ ङए आघें एसावए योउँइँले ङ जोगेमिंन्। तलेबिस्याँ ङ नेरो ङए म्रिं प्हसेमैंने नेखम् उ बिसि ङ ङ्हिंइमुँ।
छ बिब् थेसि याकूब बेल्ले ङ्हिंसि त्हारइ। धै ह्रोंसने मुँबै म्हिमैं, र-क्युमैं, म्ये-क्ल्यामैं नेरो सलुमैंए बगाल भाग ङ्हिंर चुइ।
तलेबिस्याँ एसाव खसि बगाल घ्रि सैवालेया अर्को बगाल सोब्मुँ बिसि चइ मैंइ।
याकूबइ ङ्ह्योमा एसाव नेरो चने बालु प्लिब्ब्रा म्हिमैं खरिब् म्रोंइ। छतमा चइ ह्रोंसए च्ह-च्हमिमैंलाइ लेआ, राहेल नेरो केब्स्योमैं ङ्हिंए जिम्मार पिंइ।
एसावइ बिइ, “छ बिस्याँ ङने बालु मुँबै च्युगुदे म्हिमैं क्हि ङाँर वाथेंम्।” दिलेया याकूबइ बिइ, “च म्हिमैं चैदिलै रो वा? क्हिए दयाम्हाँया ङए फिर मुँसेरो तम्।”
“ङइ त्होबै चु बगालए अर्थ तो जा?” बिसि एसावइ याकूबने ङ्योएमा याकूबइ बिइ, “ङए फिर क्हिइ ल्हयो खरिगे बिसि ङइ चु बगालमैं कुल्मिंब् ग।”
शकेमज्यै या दीनाए आबा नेरो आघें-अलिमैंने बिइ, “ङए फिर क्हेमैंइ ल्हयो खमिंन्। क्हेमैंइ तो ह्रिलेया ङइ पिंस्यो।
चमैंइ बिइ, “ङिए सो क्हिइ जोगेमिंइमुँ। छलेन क्हिए म्हाँया ङि फिर तरिगे। ङि फारोए केब्छैंमैं तब्मुँ।”
छबिमा रूथइ बिइ, “ङ क्हिए क्येब्स्यो आङिंलै या क्हिइ ङए सैं क्होमिंसि ङए फिर ल्हयो लइ, छलेन् खोंयोंन् बिलै ङइ क्हिउँइँले ल्हयो योंरिगे।”
तिंगैं मोआब थेंस्यो रूथइ नाओमीने बिइ, “ङ म्रोंर ह्यासि खाबइ ङए फिर ल्हयो खमुँ, चए लिलि म्रोंमैंइ वाथेंबै जौ सिलमैं खुबर ह्याल् पिंन्,” बिमा नाओमीइ “ओं ओं ह्याद, ङए च्हमि,” बिइ।