26 झाइले च स्वर्गदूतइ बिइ, “मि म्रोंबि छेइ, ङ ह्याल् पिंन्।” दिलेया याकूबइ बिइ, “ङए फिर आशिक आपिंन् समा ङइ क्हि ह्याल् आपिं।”
च स्वर्गदूतइ याकूब ट्होल् आखाँब् सेसि याकूबए क्रेर्बै खोक्रोर छुइ, धै खीने नेन-नेन् याकूबए क्रेर्बै जोर्ने प्ल्ह्याइ।
च स्वर्गदूतइ याकूबने “क्हिए मिं तो जा?” बिसि ङ्योएमा चइ “ङए मिं याकूब ग,” बिइ।
ह्युलर्बै ताँन् म्हिमैंइ ङो सेरिगे धै क्हिजी जोगेमिंम् बिबै ताँ ताँन् ह्रेंमैंइ था सेरिगे बिसि
तारे ङने तोइ आबिद्, ङ चमैंने बेल्ले ह्रिस खइमुँ। तारे ङइ चमैं नास लवाब्मुँ। धै क्हि ङाँइँलेन् ङइ थेबै ह्रें घ्रि बनेब्मुँ।”
दिलेया चु ताँन्दुःख ङ्योए फिर तनाबिलेया ङ्योलाइ म्हाँया लबै ख्रीष्टउँइँलेन् ङ्यो चु ताँन् सैए फिर ट्होगों तइमुँ।
छतसि ओ ङइ खोबै अलि-अङाँमैं, क्हेमैं छाइ-छुइ आतल्ले भोंन्ले टिद्। खोंयोंन् बिलै प्रभुए के लरिद्। तलेबिस्याँ प्रभुए ल्हागिर लबै के फाक्कर्न आत बिबै ताँ क्हेमैंइ सेइमुँ।
येशू ह्युलर मुँमा खीलाइ सिबउँइँले सोगों लमिंल् खाँबै परमेश्वरने बेल्ले क्रोदै थेबै कैले प्राथना लइ। खीजी छले सैं न्होंउँइँले यो छ्युँ लसि प्राथना लबइले परमेश्वरजी खीए प्राथना थेमिंइ।