16 छले ताँन् बगालमैं फ्रेसि ह्रोंसए केब्छैंमैंने जिम्मा पिंसि बिइ, “क्हेमैं ङ भन्दा ओंसों ह्याद् धै बगालमैंए म्हाँजोर च्युगुदे खालि क्ल्ह्यो थेंन्।”
ङ्हे ङ्हेबै सलु सोंच्यु नेरो चमैंए प्हसेमैं, म्ये प्लिच्यु क्ल्या भारा च्यु, गधा आमा ङ्हिस्यु धै गधा त्होब च्यु।
चइ ताँन् भन्दा ओंसों ह्याबै म्हिने बिइ, “ङए आघें एसावइ क्हिने त्होसि ‘क्हि खाबै म्हि जा? क्हि खनिर ह्याब् जा? क्हिए ओंसों-ओंसों ह्याबै चु खेदोमैं खाबल् जा?’ बिसि ङ्योएस्याँ,
‘क्हिए केब्छैं याकूब ङिए लिलि खसिन्मुँ।’” तलेबिस्याँ “ङए ओंसों-ओंसों कुलबै क्होल्सैमैं म्रोंसि चए ह्रिस म्हह्यालै धै चए उँइँर ङ ह्यामा चइ ङ खल् पिंब्मुँ,” बिब याकूबए सैंर मैंइ।
सैं प्ल्हसि छे पिंब नेरो भर म्हाँदिल् खाँबै के लरिबै म्हिल बिब् धों मैंब् धों तम्।
छले च्हैंब्-मैंब् लल् खाँबइले आछ्याँबै केउँइँले क्हि फ्रेब्मुँ, ह्रब-सेब तल् खाँसि क्हि दुष्टमैंउँइँले जोगेब्मुँ।
“ङ्ह्योद्! ङइ क्हेमैं प्याँगुमैंए म्हाँजोर क्यु धोंले कुलरिइमुँ। छतसि क्हेमैं प्हुरि धोंले बाठो, तोंगु धोंले सोजो तसि टिल् त्हुम्।