1 याकूब या ह्रोंसए घ्याँ क्हासि ह्यामा परमेश्वरए दूतमैं चने बालु त्होइ।
छले याहवेह अब्राहामने ताँ सेल् खाँबै लिउँइँ छाइले ह्याइ। अब्राहाम बिस्याँ ह्रोंसए तम्बुर एखइ।
चमैंइ रिबेकाए फिर आशिक पिंसि बिइ, “ओ ङिए रिं, क्हिल ल्हें ल्हें प्हसेमैं तरिगे धै क्हि ल्हें सन्तानए आमा तरिगे, झाइले क्हिए सन्तानइ खेंमैंने ख्रे लब्मैंए सहरमैं ट्होरिगे।”
ङए क्वें-क्वेंमिमैं नेरो च्हमिमैं कुलबै त्हेर तले म्वें लल् आपिंल? क्हिइ चु आछ्याँब के लइ।
याहवेहलाइ मान लब्मैं ताँनए कारग्युले खीजी खीए स्वर्गदूत रुँबर ल्हैदिम्, धै चमैं जोगेमिंम्।
तलेबिस्याँ प्रबै घ्याँजरे क्हिलाइ जोगेबर खीजी ह्रोंसए स्वर्गदूतमैं कुलब्मुँ।
पावल, अपोल्लस, पत्रुस, चु ह्युल, तिंजोरोबै सैमैं, प्हँना लिउँइँबै सैमैं, क्हेमैं सोलेया, सिलेया — ताँन् क्हेमैंलन् ग।
दिलेया तिंजोरो खीए फिर बिश्वास लब्मैंउँइँले स्वर्गर्बै म्रुँमैं नेरो अधिकारिमैंइ परमेश्वरए औदिबै ज्ञान बुद्धिए ताँमै सेरिगे बिसि खीजी चु चाँजो उँइँमिंइ।
खीजी योंबै मिं स्वर्गदूतमैंल् भन्दा थेब मुँ। छलेन खी स्वर्गदूतमैं भन्दा अझै बेल्ले थेब तइमुँ।