3 दिलेया ‘बगैंचाए म्हाँजोर मुँबै सिंधुँर्बै रो बिस्याँ क्हेमैंइ आचद्, आछुइद्। आस्याँ क्हेमैं सियाब्मुँ,’ बिसि परमेश्वरजी ङिने बिइमुँ।”
झाइले परमेश्वरजी अबीमेलेकने म्होंडर बिइ, “अँ, क्हिए छ्याँबै सैंउँलेन् चु के लब् ग बिसि ङइ सेइमुँ। ङए उँइँर क्हिइ आछ्याँबै के आलरिगे बिसि क्हि जोगेमिंब ङन् ग। छतसि ङइ च च्हमिरि क्हिइ छुइल् आपिंल।
च्हमिरिइ प्हुरिने बिइ, “बगैंचार्बै सिंधुँर्बै रो ङिइ चल् खाँम्।
प्हुरिइ च्हमिरिने बिइ, “क्हेमैं आसि।
क्हेमैंइ प्ह्रिबै प्ह्रिछ्यार्बै ताँमैंए ज्वाफ ङइ चु प्ह्रिछ्यार प्ह्रिइमुँ। “म्हिइ ब्ह्या आलल्ले टिब छ्याँब ग” बिसि क्हेमैंइ प्ह्रिइ।
छतसि याहवेहजी छ बिइमुँ: “क्हेमैं च आछ्याँबै म्हिमैंए म्हाँजोउँइँले त्होंइ खो, क्हेमैं चमैं ङाँइले स्यो तल् त्हुम्। पापर च्होवाबै सैमैं आछुइद्, झाइले ङइ क्हेमैं ङ ङाँर खल् पिंस्यो।
“चु सै छेल् आत,” “फलना सै चल् आत,” “चने छुइल् आत,” बिबै ताँमैंए लिलि तले प्ररिमुँ?