20 आदमइ ह्रोंसए प्ह्रेंस्योए मिं हब्बा थेंइ, तलेबिस्याँ च ताँन् सोगोंमैंए आमा ग।
याहवेहए दूतइ चने बिइ, “क्हिइ प्हसे नोइमुँ क्हिइ च्ह घ्रि फिब्मुँ। चए मिं इश्माएल थेंनु, तलेबिस्याँ याहवेहजी क्हिए दुःख म्रोंइमुँ।
छले म्हिइ न्हबै खेदोमैं, मुर प्हुरबै नमेमैं नेरो ताँन् क्ह्योंर्बै खेदोमैंए मिं थेंइ। दिलेया आदमए ल्हागिर ङ्हेंब नेरो ल्होब खाबै आयोंल।
च च्हमिरि म्रोंसि म्हिइ बिइ, “चुम् ङए ह्रुइबए ह्रुइब, नेरो ङए सेए सेन् ग! चुने च्हमिरि बिब्मुँ, तलेबिस्याँ चु मुँयुँउँइँले ट्हुइब् ग।”
याहवेह परमेश्वरजी आदम नेरो चए प्ह्रेंस्योए ल्हागिर ट्हुबिए क्वें बनेसि खिमिंइ।
दिलेया राहेलइ सो पिबै त्हेर चइ च प्हसेए मिं बेन-ओनि थेंइ। दिलेया याकूबइ बिस्याँ च कोलोए मिं बेन्यामीन थेंइ।
चइ ह्रोंसए च्हए मिं नोआ थेंसि बिइ, “याहवेहजी सलाइ सराप पिंल। दिलेया च सउँइँलेन् ङ्योइ लबै केउँइँले चु कोलोइ भों न्हल् पिंब्मुँ।”
कोलो थेब् तबै लिउँइँ कोलोए आमाइ च कोलो फारोए च्हमि ङाँर बोइ। धै चइ च कोलोलाइ च्ह धोंलेन् न्हरिमा “चुलाइ ङइ क्युउँइँले तेब् ग। छतसि ङइ चुए मिं मोशा थेंम्,” बिइ।
चइ च्ह घ्रि फिब्मुँ। क्हिइ खीए मिं येशू थेंब्मुँ। तलेबिस्याँ खीजी ह्रोंसए म्हिमैंलाइ चमैंए पापउँइँले जोगेमिंब्मुँ।”
“ङ्ह्योद्! कन्ये घ्रिइ प्हसे नोसि च्ह घ्रि फिब्मुँ। धै म्हिमैंइ खीए मिं इम्मानुएल थेंब्मुँ” इम्मानुएल बिब परमेश्वर ङ्योने टिमुँ बिब् ग।
खीजी म्हि घ्रिउँइँले ल्हें ह्रेंमैं बनेसि पृथ्बी तिगोंन् टिल् पिंइ। धै म्हिमैं चु पृथ्बीर सोबै त्हे निबै टिबै क्ल्ह्योए साँदमैं या ओंसों ओंनोंन् तोक्दिमिंइमुँ।
क्हेमैंइ छलकपट आलल्ले ख्रीष्टए फिर बिश्वास लबै सैं लइ, दिलेया स्योंम्बै हब्बालाइ प्हुरिइ खैले स्योर तेसि लुइ, छलेन क्हेमैंए सैं या न्होंवाम् उ बिसि ङ ङ्हिंइमुँ।
तलेबिस्याँ परमेश्वरजी ओंसों आदम बनेइ, लिउँइँ हब्बा बिबै च्हमिरि बनेइ।