30 याकूब राहेलने बालु तइ। लेआ नेरो राहेलए न्होंरि चइ राहेलने ल्हें म्हाँया लमल। छले याकूबइ धबै ङिदिं लाबानए के लइ।
लेआए मि दे क्ह्रिस्यु मुँल। दिलेया राहेल बिस्याँ ज्यु क्ह्रिब नेरो छ्याँब मुँल।
याकूबइ राहेल खोइ। छतसि चइ मामाने बिइ, “क्हिए च्हमि च्योंब्स्यो राहेल ब्ह्या लबै ल्हागिर ङ ङिदिं समा क्हिए के लब्मुँ।”
झाइले याकूबइ राहेल योंबै ल्हागिर ङिदिं समा के लइ। चइ राहेल बेल्ले खोमल छतसि ङिदिं या चइ च्युगुदे धोंन् ङ्हाँइ।
(लाबानइ ह्रोंसए केब्स्यो बिल्हा बिब ह्रोंसए च्हमि राहेलए केब्स्यो तबर पिंइ।)
याकूबइ लेआ आखोब् म्रोंसि याहवेहजी चए कोख थोंमिंइ। दिलेया राहेल थरि तइ।
चइ ङि चुँवाँइमुँ ङिलाइ पिंबै मुइ या चइन नुवाइमुँ।
क्हिए च्हमि ङ्हिंए ल्हागिर ङइ च्युसे प्लिदिं क्हिए के लइ। धै ट्हुदिं समा क्हिए बगालमैं छैं लइ। चु ङ्हिस्यु बर्ष समा छ लसिन् ङ क्हिए धिंर टिइ। दिलेया क्हिइ ङए नों सै आबडिमिं झन च्युखे फेर्दिइ।
छतसि ङिइ क्हिने बिइ, ‘ङिए आबा खेब् तयाइमुँ। च खेब् तयाबै त्हेर्बै कोलो ङिल अलि च्योंब घ्रि मुँ। चए आघें सियाल् खाँइ। चए आमाउँइँले फिब तारे च घ्रि मत्त्रे मुँ। छतसि आबाइ चलाइ बेल्ले खोम्।’
“छबिमा ङिए आबाइ ङिने बिइ, ‘ङए प्ह्रेंस्यो राहेलउँइँले च्ह ङ्हिं तब क्हेमैंइ सेइमुँ।
“खाबइ ङ भन्दा ह्रोंसए आबा-आमाए म्हाँया ल्हें लमुँ, च ङए म्हि तल् आखाँ। छलेन खाबइ ङ भन्दा ह्रोंसए च्ह-चमिए म्हाँया ल्हें लमुँ च ङए म्हि तल् आखाँ।
“खाबज्यै या क्ल्हे ङ्हिंए सेवा लल् आखाँ। तलेबिस्याँ सेवा लबै म्हिइ क्ल्हे घ्रिलाइ हेल लब्मुँ, क्ल्हे घ्रिलाइ मान लब्मुँ, अथवा घ्रिलाइ छेन्ले म्हाँदिमुँ, अर्कोलाइ आम्हाँदि। छलेन क्हेमैंज्यै या परमेश्वर नेरो मुइ ङ्हिंना ङ्हिंनाए सेवा लल् आखाँ।
“ङए लिलि खब्मैंइ ह्रोंसए आबा, आमा, प्ह्रेंस्यो, प्हसेमैं, अलि-अङाँमैं नेरो ह्रोंसए ज्यु या तो धोंइ आङ्हाँ बिस्याँ च ङए चेला तल् आखाँ।
ह्रोंसए ज्यु म्हाँया लब्मैंला ज्यु नास तयाब्मुँ। दिलेया परमेश्वरए केए ल्हागिरि सिलन् त्हुलेया तो धोंइ आङ्हाँन्ले प्रब्मैंइ बिस्याँ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंब्मुँ।