3 ताँन् बगालमैं चर बालु तबै त्हेर प्ह्रोंछैंमैंइ क्यु खादुए सुँर्बै युँमा स्योवासि क्युमैं क्यु थुँल् पिंमल। क्यु थुल् पिंल् खाँबै लिउँइँ धबै चमैंइ क्यु खादुए सुँ च युँमाइन हुथेंमल।
छले ह्यारिमा चइ म्रोंए म्हाँजोर क्यु खादु म्रोंइ। चए कारग्युले क्युए बगाल सों मुँल। च क्यु खादुउँइँले म्हिमैंइ क्यु बगालमैं क्यु थुँल् पिंमल। क्यु खादुए सुँ हुथेंबै थेबै युँमा घ्रि मुँल।
याकूबइ चमैंने “ओ अलिमैं, क्हेमैं खनिर्बै जा?” बिसि ङ्योएमा चमैंइ बिइ, “ङि हरानथेंमैं ग।”
चमैंइ बिइ, “ताँन् बगालमैं खागु आतन् समा धै क्यु खादुए सुँउँइँले युँमा आस्योन् समा ङिंइ र-क्युमैं क्यु थुँल् पिंल् आखाँ। युँमा स्योबै लिउँइँ ङिइ र-क्युमैं क्यु थुँल् पिंब्मुँ।”
च त्हेर्न कोइ प्ह्रोंछैंमैं खसि च च्हमिरिमैं ल्हाबर होंइ। दिलेया मोशा रेसि चमैंलाइ ल्होमिंसि चमैंए र-क्युमैं क्यु थुँल् पिंइ।