1 झाइले इसहाकइ याकूब हुइसि आशिक पिंसि बिइ, “ओ च्हेज्यों, क्हिइ कनानी च्हमिरिमैं खाबै या ब्ह्या आलद्।
स्वर्ग नेरो पृथ्बीर्बै याहवेह परमेश्वरए उँइँर ङइ क्हिने कसम चबर ल्हैदिम्। क्हिइ ङए च्हए ल्हागिर तोगो ङ टिबै कनान ह्युलर्बै च्हमिरिमैं खाबै ब्ह्या लसि खैलसया आपखमिंन्।
‘ङए च्हए ल्हागिर क्हिइ तोगो ङ टिबै चु कनान ह्युलर्बै कनानीमैंए च्हमिमैं खाबै ब्ह्या लसि आपखो!’ बिसि ङए क्ल्हेइ ङने कसम चबर लैदिइमुँ।
बरु ङए ह्युलर ङए ङेंमैं ङाँर ह्यासि ङए च्ह इसहाकल प्ह्रेंस्यो घ्रि पखमिंन्।”
धै चए ट्हा लिंन्ले ह्योसि ङ ङाँर पखो, ङ सिब् भन्दा ओंसों च ट्हा चसि क्हिलाइ आशिक पिंम्।”
च लिउँइँ रिबेकाइ इसहाकने बिइ, “एसावइ ब्ह्या लबै चु हित्तीस्योमैंइ ङलाइ ककाँ क्युँ-क्युँ ङ्हाँन् लइ। याकूबज्यै चु ह्युलर्बै छाबै हित्तीस्योन् ब्ह्या लस्याँ ङ तले सोरिब? सिलेन् तम्!”
इसहाकइ याकूबए फिर आशिक पिंसि प्ह्रेंस्यो पखबर पद्दन-आरामर कुलब नेरो “क्हिइ कनानी च्हमिरिमैं खाबै या ब्ह्या लसि आपखो,” बिबै ताँ एसावइ सेइ।
धै ङिज्यै या क्हेमैंए च्हमिमैं किंस्यो। झाइले ङि क्हेमैंने ह्रें घ्रिन् तसि टिस्यो।
क्हेमैं ङिने बालु ङे-च्याद्। क्हेमैंए च्हमिमैं ङिलाइ पिंन्, ङिए च्हमिमैं क्हेमैंइ किंन्।
चर यहूदाइ शूआ मिं लबै कनानीए च्हमि म्रोंसि चलाइ ब्ह्या लसि पखइ।
झाइले चइ योसेफने छले आशिक पिंसि बिइ, “ङए बाज्यु अब्राहाम नेरो आबा इसहाक खेंमैंइ म्हाँदिबै परमेश्वरए उँइँर प्रमल। च परमेश्वरजीन् ङए छ्ह तिगोंन् तिंयाँ समा ङ डोरेइमुँ,
चुमैं ताँन् एस्राएलए च्युसे ङ्हिं कुलमैं ग। चमैंए आबाइ चमैं ताँनइ योंल् त्हुबै आशिक पिंसि बिबै ताँमैं चुन् ग।
झाइले परमेश्वरए च्हमैंइ म्हिमैंए च्हमिमैं छ्याँब् म्रोंसि ह्रों-ह्रोंसइ खोबै प्ह्रेंस्योमैं पखइ।