41 आबाइ याकूबलाइ आशिक पिंबइले एसाव ह्रोंसए अलि याकूबने ख्रे लबर होंइ। छतमा “ङए आबा सिबै त्हे तखइ। च सिबै लिउँइँ ङइ याकूब सैवाब्मुँ” बिसि एसावइ सैं न्हों-न्हों मैंइ।
दिलेया एसावइ लल् म्हैबै ताँ रिबेकाइ थेसि च्ह च्योंब याकूब हुइसि बिइ, “थेद्, क्हिए आघें एसावइ क्हि सैब् बिसि दाउ लरिइमुँ।
ङ क्हिने यो छ्युँ लमुँ ङए आघें एसावए योउँइँले ङ जोगेमिंन्। तलेबिस्याँ ङ नेरो ङए म्रिं प्हसेमैंने नेखम् उ बिसि ङ ङ्हिंइमुँ।
याकूबइ एदोम ह्युलर्बै सेइरर ह्रोंसए आघें एसाव ङाँर त्होबर ह्रोंस भन्दा ओंसों स्यार्बोमैं कुल्मिंइ।
च स्यार्बोमैं याकूब ङाँर एखसि बिइ, “ङि क्हिए आघें एसाव ङाँर ह्यासि खइ। च क्हिने त्होबर म्हि प्लिब्ब्रा किंसि खसिन् मुँ।”
छले इसहाकए छ्ह ल्हें तसि सिइ। धै ह्रोंसए खेमैं-मामैंने त्होनेइ। धै चए च्हमैं एसाव नेरो याकूबइ चलाइ पाइ।
आघेंमैंइ ह्रेंगोउँइँले योसेफ खरिब् म्रोंसि च खेंमैं ङाँर फेखब् ओंसोंन् चलाइ सैबै मत लइ।
छले आबाइ अरू च्हमैं भन्दा चए फिर ल्हें म्हाँया लब् म्रोंसि चए आघेंमैं चने बालु ख्रे लबर होंइ। धै चने बालु छेनाले आपोंमल।
छबिमा चए आघेंमैंइ चने बिइ, “ङिए फिर क्हिइ ग्याल्स लल् म्हैल् वा? ङिए फिर क्हि क्ल्हे तल् म्हैल् वा?” छतमा चइ म्रोंबै म्होंडए ताँमैंइ लमा आघेंमैं चने बालु बेल्ले ख्रे लबर होंइ।
खेंमैंए आबा सियाब् म्रोंसि योसेफए आघें-अलिमैंइ खेंमैं न्होंर बिइ, “तारे योसेफ ङ्योने बालु ख्रे लसि ङ्योइ चने लबै ताँन् आछ्याँबै केए खी किंब्मुँ।”
झाइले योसेफइ ह्रोंसए के लबै बैद्यमैंने ह्रोंसए आबाए सिनुर लिंबै थाँ खबै मसला फोबर ल्हैदिमा च बैद्यमैंइ याकूबए सिनुर लिंबै थाँ खबै मसला फोमिंइ।
ङए सैं च्योंब् तमा ङइ तो लल् त्हुम् बिब क्हिजी सेम्! ङ प्रबै घ्याँर म्हिमैंइ ङए ल्हागिर ङो चुइमुँ।
ङए थुमैं नेरो ङए आघें अलिमैंए ल्हागिर न्हुँ लब् धोंलेन् ङइ चमैंए ल्हागिर न्हुँ लमल; ह्रोंसए आमाए ल्हागिर शोक लब् धोंले, ङइ क्र कुरसि चमैंए ल्हागिर शोक लइ।
दुष्टमैंने मुँबै ल्हें सै न्होर भन्दा ठिक के लब्मैंने मुँबै च्युगुदे सै छ्याँब ग।
तलेबिस्याँ चमैं आतुरले पाप के लबर ह्याम्, धै चमैं म्हि सैबर खोंयोंन् बिलै युनन् छेम्।
कारग्युले नुबै गारा झोंबै सहर ट्होब् भन्दा सैं नबै अलिलाइ वाँब झन् गारो तम्, धै अलिने प्होंब जिगल्सि झोंसि म्रा तोरब् धोंन् ग।
चए सैंइ आछ्याँबै ताँमैं मत्त्रे मैंम्, धै चइ खोंयोंन् बिलै आक्ह्रिबै ताँबै रेम्।
तलेबिस्याँ ओंसों ङ्योइ या आमादु, बिब आङिंब, आतबै केर प्रब, सयल लब, आगुए फिर ह्रिस लब, आगुइ ङ्योलाइ हेल लमल, ङ्योज्यै या अरूलाइ हेल लमल।