24 इसहाकइ चने “क्हि क्ह्रोंसेंन ङए च्ह एसावन् वा?” बिसि ङ्योएमा याकूबइ बिइ, “अँ ङ एसावन् ग।”
चए योमैं चए आघें एसावल् धोंन् तब मुइ-मुइ मुँल। छतसि इसहाकइ छ्योंलों फेल् आखाँ। छान् तलेया इसहाकइ याकूबए फिर आशिक पिंइ।
च लिउँइँ इसहाकइ बिइ, “क्हिइ सैसि पखबै से ट्हा चुर पखो। च चसि क्हिलाइ आशिक पिंस्यो।” आबाइ छबिमा याकूबइ से ट्हा पखसि आबालाइ पिंमा खिइ चै। झाइले याकूबइ अँगुरए प्हा या आबालाइ पिंनेइ धै आबाइ थुँइ।
क्ह्रोंसेंन्बै ताँ पोंबै म्हिलाइ खोंयोंन् बिलै ताँनइ म्हाँदिम्, दिलेया स्योलिबै ताँ पोंबै म्हिलाइ खाबज्यै आक्वें।
स्योलिबै ताँ पोंबै म्हिलाइ याहवेहजी आखो, दिलेया छलु म्हिलु आलल्ले के लबै म्हिने खी सैं तोंम्।
स्योर तेब नेरो लुबै ताँमैं ङउँइँले ह्रेंगो थेंमिंन्; धै ङ ङ्हाँदु आलमिंन्, प्लबै या आलमिंन्; दिलेया ङए ल्हागिर चैदिबै चबै सै पिंन्।
छतसि तारे पिरु स्योर आतेद्। ङ्यो ताँन् प्रभु येशू ख्रीष्टए ज्युए भागमैं ग। छतसि ह्रोंसए बिश्वासी अलिमैने क्ह्रोंसेंन्बै ताँ पोंल् त्हुम्।
घ्रिइ घ्रिने स्योर आतेद्, तलेबिस्याँ क्हेमैंइ ह्रोंसए ओंसोंबै आछ्याँबै बानि नेरो चइ लरिबै आछ्याँबै केमैं पिवाल् खाँइमुँ।