23 चए योमैं चए आघें एसावल् धोंन् तब मुइ-मुइ मुँल। छतसि इसहाकइ छ्योंलों फेल् आखाँ। छान् तलेया इसहाकइ याकूबए फिर आशिक पिंइ।
याकूबइ ह्रोंसए आमा रेबेकाने बिइ, “आमा, ङए आघें एसाव मुइ ल्हें मुँबै म्हि ग। ङल मुइ आरे।
झाइले रए ट्हुबिमैं याकूबए यो नेरो खरिर खिमिंइ।
याकूब ह्रोंसए आबाए ङाँर ह्याइ। झाइले इसहाकइ चलाइ छुइसि बिइ, “कैम् याकूबल् ग, योमैं बिस्याँ एसावल् धोंन् तब मुँ।”
इसहाकइ चने “क्हि क्ह्रोंसेंन ङए च्ह एसावन् वा?” बिसि ङ्योएमा याकूबइ बिइ, “अँ ङ एसावन् ग।”
बिश्वासउँइँलेन् इसहाकइ चए च्ह ङ्हिं याकूब नेरो एसावलाइ लिउँइँ योंबै आशिक पिंइ।