32 च त्हिंइर्न इसहाकए केब्छैंमैंइ खेंमैंइ ताबै इनारए बारेर इसहाकने बिइ, “ङिइ ताबै क्ल्ह्योर क्यु त्होंइ।”
झाइले इसहाकइ चर ख्रो पिंबै क्ल्ह्यो घ्रि बनेसि याहवेहए मिं क्वेइ। धै ह्रोंसए तम्बु चर्न टौंदिइ। चरै या चए केब्छैंमैंइ अर्को क्यु खादु घ्रि ताइ।
च प्हँन्हाँग्धों न्हाँगर्न रेसि खेंमैं बाछा फैसि क्ह्रिइ। च लिउँइँ इसहाकइ चमैं ह्याल् पिंइ। छले चमैं क्ह्रिसि छेनाले फ्रेयाइ।
छबिमा इसहाकइ च क्यु खादुए मिं “शिबा” थेंइ। छतसि च सहरए मिं तिंजरो या बेर्शेबा बिम्।
प्ल्हेगु म्हि आयोंब्-आख्युब् तयाम्, दिलेय जाँगर खल्ले के लबै म्हि प्लब योब् तम्।
प्ल्हेगु म्हिइ ल्हें सै म्हैलेया चइ तोइ आयों, दिलेया भोंन्ले के लबै म्हिइ तोन्दोंरि योम्।
“ह्रिब्रें लद् परमेश्वरजी क्हेमैंलाइ पिंब्मुँ। म्हैब्रें लद् क्हेमैंइ योंब्मुँ। म्रार ह्राब्रें लद् क्हेमैंए ल्हागिरि म्रा थोंमिंब्मुँ।