27 इसहाकइ चमैंने बिइ, “ओंसों क्हेमैंइ ह्रिस लसि ङलाइ ल्हावाइ। तोगो क्हेमैं चुर तो लबर खल?”
चल ल्हें र-क्युमैं, मे-क्ल्हामैं नेरो केब्छैं-केब्स्योमैं तब् म्रोंसि पलिश्तीमैंइ चए फिर ह्रिस लबर होंइ।
इसहाक बेल्ले प्लब् म्रोंसि अबीमेलेकइ चने बिइ, “तारे ङिए ह्युलउँइँले क्हि ह्याद्, तलेबिस्याँ तिंजरो ङि भन्दा क्हि बेल्ले भोंब तइमुँ।”
चमैंइ बिइ, “याहवेह क्हिने बालु मुँ बिसि ङिइ सेइ। छतसि ङ्योए न्होंर तोइ आछ्याँबै केमैं आतरिगे बिसि बाछा घ्रि फैले बिसि ङि खब् ग।
च लिउँइँ योसेफइ ह्रोंसए आबा याकूब नेरो खीने टिबै ङिच्युसे ङ्ह (पचत्तर) परवामैं च ङाँर हुइ।
छबिमा आगुलाइ दुःख पिंबै इस्राएली म्हिइ मोशालाइ कैवासि बिइ, ‘ङिए फिर चिब् तसि निसाफ लबर खाबइ क्हि कुलइ?
“चु मोशाने इस्रालिमैंइ ‘क्हि ङिए फिर्बै चिब तसि निसाफ लबर खाबइ कुलल?’ बिमा चमैंइ खीजी बिबै ताँ आङिंल। दिलेया परमेश्वरए स्वर्गदूत मोशाने झ्याडिर म्रोंयुल। झाइले च स्वर्गदूतजी ल्होमिंबइले चमैंए फिर्बै चिब नेरो चमैं जोगेमिंबै म्हि लसि परमेश्वरजी मोशा कुल्मिंइ।
“याकूबए च्ह योसेफने चए अलिमैंइ ह्रिस लमल। छतसि चमैंइ योसेफ मिश्र ह्युलर चुँवाँइ। दिलेया परमेश्वर चने बालु मुँल,
थेद्, को-कोइ दुष्टए न्होंर टिब्मैंइ ‘ङ यहूदी ग’ बिम् दिलेया चमैं क्ह्रोंसेंन्बै यहूदी आङिं। च स्योर्गुमैंलाइ ङइ क्हेमैंए प्हले फ्योबर ल्हैदिब्मुँ। झाइले ङइ क्हेमैंलाइ म्हाँया लरिमना बिब चमैं ताँनइ था सेब्मुँ।