4 “ङ अरू ह्युलउँइँले खसि क्हेमैंए म्हाँजोर टिइमुँ। ङए प्ह्रेंस्यो सियाइ। छतसि सिनु पाबै छगोंए ल्हागिर क्ल्ह्यो घ्रि ङने चुँन् ओ।”
क्हि तोगो टिबै चु कनान ह्युल क्हि नेरो क्हिए लिउँइँ खबै सन्तानलाइ खोंयोंइ बिलै क्ल्हे तबर पिंब्मुँ, धै ङ चमैंए परमेश्वर तब्मुँ।”
हित्तीमैंइ अब्राहामने बिइ,
क्हि सर आकोंन् समा क्हिए ङ्होर्बै छैब प्ह्युरसि दुःखले कमैंबै कमैं चल् त्हुब्मुँ। क्हि सउँइँलेन् बनेल, क्हि सन् ग, क्हि सिसि सर्न कोंयाब्मुँ।”
याकूबइ बिइ, “ङइ तोगो समा थोबै छ्ह प्रसे सोंच्यु तइ। ङए छ्ह रिन्ठि नेरो दुःखर थोरिइमुँ। ङए खेमैं ल्हें सोल चमैं सोब्द प्रे छ्ह तोगो ङल आयोइमुँ।”
च कनान ह्युलर मम्रे ङाँर्बै मक्पेलार्बै म्रोंर मुँबै उर ङ पाद्। च उ म्रोंने बालुन् अब्राहामइ हित्ती एप्रोनउँइँले छगोंए ल्हागिर किंल।
चए च्हमैंइ चए सिनु कनानर बोसि अब्रामइ हित्ती एप्रोनने किंबै मम्रें ङाँर्बै मकपेलार्बै उर पाइ।
ङम् चु ह्युलर ङ्हिरोबै प्ह्रें ग; क्हिए ताँमैं ङउँइँले आलोमिंन्!
“ओ याहवेह, ङए प्राथना थेमिंनु, ङइ क्हिने ग्वार ह्रिमा क्हिजी थेमिंनु; ङ क्रोदै ग्वार ह्रिमा ङलाइ ल्होमिंन्! तलेबिस्याँ ङए खेमैं धोंलेन् ङ आगुए ह्युलर्बै म्हि ग, स्याँ म्हि मुँलेया ङ क्हिनेन् टिम्।
सिप्पोराइ च्ह घ्रि फिइ, धै मोशाइ बिइ, “चु ह्युलर ङ टिल् योंसेरो ङइ चु च्हए मिं गेर्शोम थेंइमुँ।”
चमैंए सिनु शकेमर बोइ, धै अब्राहामइ ओंसोंन् शकेमर हामोरए च्हमैंने सै फोसि किंबै छगोंर पाइ।
च त्हेर परमेश्वरजी चलाइ चु ह्युलर धिं नाँ तोइ आपिंल, प्हले म्हैबै क्ल्ह्यो या आपिंल। च्हमा चला प्हसेमैं आतलेया परमेश्वरजी खीने ‘चु ह्युल ङइ क्हिए सन्तान्मैं पिंब्मुँ’ बिसि बाछा फैल।
बिश्वासउँइँलेन् अब्राहाम आगुए ह्युलर्बै म्हि धोंले परमेश्वरजी पिंस्यो बिसि बाछा फैबै ह्युलर टिइ। इसहाक नेरो याकूब धोंले च तम्बुजरे टिइ। चमैं या अब्राहामने बा-बालुन् परमेश्वरजी पिंम् बिसि बाछा फैबै हगवालमैं मुँल।
ओ ङए खोबै थुमैं, ङ क्हेमैंने यो छ्युँ लमुँ, क्हेमैंइ चु ह्युलर ङम् तिस्याबै प्ह्रें धों तब् मत्त्रे ग बिब् सेसि आछ्याँबै इच्छाउँइँले स्यो तद्, तलेबिस्याँ छाबै इच्छाजगोइ क्हेमैंए सैंलाइ न्होंवाम्।