12 दूतजी बिइ, “क्हिइ च कोलोए फिर यो आरेद्, चलाइ तोइ आलद्। तारे क्हि परमेश्वरने ङ्हिंमना बिसि ङइ सेइ, तलेबिस्याँ क्हिए च्ह घ्रि, क्हिए घ्रिदे मुँबै च्है या क्हिइ ङ ङाँइले लोइ आथें।”
अब्राहामइ बिइ, “तलेबिस्याँ चु क्ल्ह्योर परमेश्वरने ङ्हिंब खाबै आरे। छतसि म्हिमैंइ ङए प्ह्रेंस्यो छ्याँब् म्रोंसि ङलाइ सैवासि चलाइ बोवाम् उ? बिसि ङइ मैंल।
झाइले अब्राहामइ कोंउँइँ ङ्ह्योमा क्यु साँढे घ्रि झ्याडिर रु क्होरिब् म्रोंइ। धै अब्राहाम ह्यासि च क्यु साँढे पखसि ह्रोंसए च्हए क्ल्ह्योरि च क्युए ख्रो पिंइ।
“ङ याहवेहजी बिइमुँ, ङइ ह्रोंसए मिंर बाछा फैइमुँ, क्हिए घ्रिदे मुँबै च्है या ङए मिंर ख्रो पिंबै सैं लइ। क्हिइ चु के लबइले ङइ क्हिलाइ आशिक पिंब्मुँ।
झाइले परमेश्वरजी बिइ, “क्हिइ बेल्ले खोबै क्हिए घ्रिदे मुँबै च्ह इसहाक किंसि ङइ तेंबै क्ल्ह्यो मोरियाह ह्युलर्बै कोंर ह्यासि च कोलो ख्रो पिंन्।”
तलेबिस्याँ अब्राहामइ ङइ बिबै ताँमैं ङिंइ, धै ङइ लद् बिबै केमैं या लइ।”
सोंरो लिउँइँ योसेफइ चमैंने बिइ, “ङ परमेश्वरने ङ्हिंबै म्हि ग। छतसि क्हेमैंइ चु के लस्याँ क्हेमैं सोब्मुँ।
छलेन याहवेहजी ठिक के लब्मैं प्रल् त्हुबै घ्याँर रक्षा लमिंम्, दिलेया दुष्ट म्हिमैं बिस्याँ नास तबै घ्याँर प्रम्।
याहवेहलाइ मान लब बुद्धि योंबै घ्याँ ग; खीजी बिबै ताँ ङिंब्मैंइ छेनाले च्हैंब् मैंब् लल् खाँम्। खीए मिं खोंयोंन् बिलै थेब् तरिम्!
दिलेया याहवेहलाइ मान लब्मैं नेरो खीए खोंयोंइ आनुबै म्हाँयार भर लब्मैंने खी सैं तोंमुँ।
ङ्हिंसि त्हारदै याहवेहए सेवा लद्, धै सैं तोंन्।
याहवेहलाइ मान लब्मैंइ खेंमैं खैले प्रल् त्हुम् बिबै ताँ खीउँइँलेन् लोल् योंब्मुँ।
याहवेहलाइ मान लब्मैंने बालु खी बेल्ले क्ह्रिबै थु तम्, धै खीजी फैबै बाछाए ताँमैं चमैंलाइ सेल् पिंम्।
मोशाइ म्हिमैंने बिइ, “क्हेमैं आङ्हिंन्, तलेबिस्याँ क्हेमैंए जाँच लबर, क्हेमैंइ पाप आलरिगे धै खीने ङ्हिंरिगे बिसि परमेश्वर युइमु।”
बुद्धि योंबै ल्हागिर म्हिमैंइ याहवेहलाइ म्हाँदिल् त्हुम्; दिलेया आमादुइ छ्ह खैलेन् थोलेन् तम् बिमुँ, धै ज्ञान बुद्धिए ताँमैं थेल् आङिं।
झाइले येशूजी खीए चेलामैंने बिइ, “ङए लिलि खदा ङ्हाँम्मैं, ह्रोंसए ज्यु म्हाँया आलल्ले दुःख नोसि ङए लिलि खल् त्हुम्।
ङए ल्हागिरि ह्रोंसए धिं, आघें-अलि, अना-अङाँ, आबा-आमा, प्हसे, क्ल्ह्यो-न्हें वाथेंब्मैंइ च भन्दा प्र गुणा ल्हें योंब्मुँ। धै खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंबै हग या योंब्मुँ।
छलेन क्हेमैंए छ्याँबै बाँनि अरू म्हिमैंइ म्रोंरिगे। छले क्हेमैंइ लबै छ्याँबै के म्हिमैंए उँइँर चाररिगे। धै चमैंइ स्वर्गर मुँबै क्हेमैंए परमेश्वर आबाए मान लरिगे।
तलेबिस्याँ खीए च्हए फिर बिश्वास लब्मैं खाबै या नास आतरिगे, बरु खोंयोंइ आनुबै छ्ह योंरिगे बिसि परमेश्वरजी ह्युलर्बै म्हिमैंने ल्हें म्हाँया लसि खीए घ्रि दे मुँबै च्ह पिंइ।
छले यहूदीया, गालील नेरो सामरियार्बै चर्चर शान्ति तइ धै चर्च भोंब् तइ। चमैंइ प्रभुलाइ म्हाँदिदै प्रमा पबित्र प्ल्हजी चमैंए सैंर भों पिंइ। छतमा प्रभुए फिर बिश्वास लब्मैं ल्हें ततै ह्याइ।
दिलेया परमेश्वरजी खीए म्हाँया ङ्योए फिर कति ल्हें मुँ बिसि छले उँइँइँमुँ, ङ्यो पापि मुँमन् ङ्योए पाप त्होमिंबर येशू ख्रीष्ट सिमिंइ!
परमेश्वरजी ह्रोंसए घ्रिदे मुँबै च्हलाइ जोगेसि आथें, बरु ङ्यो ताँनए ल्हागिर ख्रो तबर पिंवाइ। ङ्योए ल्हागिर ह्रोंसए च्हलाइ पिंल् खाँबै परमेश्वरजी झन् अरू तोन्दोंरि सैमैं ङ्योलाइ आपिं रो वा?
म्हिए फिर तखबै जाँच बाहेक अरू जाँच क्हेमैंए फिर आतइमुँ। दिलेया परमेश्वर भर लल् खाँब मुँ, खीजी फैबै बाछा पूरा लम्। छतसि क्हेमैंइ सैदिलै आखाँबै जाँचर खीजी फेल् आपिं। जाँचर फेमा सैदिल् खाँरिगे बिसि खीजी क्हेमैंलाइ जाँचउँइँले स्योरल् खाँबै घ्याँ या पिंमुँ।
तलेबिस्याँ पिंबै सैं मुँस्याँ क्हेमैंइ पिंल् खाँब् दे पिंबै भेटि म्रोंसि परमेश्वर सैं तोंम्। आरेस्याँ म्हैसि पिंल् आत्हु।
छतसि म्हिमैं सिलेया परमेश्वरजी धबै सोगों लमिंल् खाँम् बिबै ताँ अब्राहामइ मैंइ, धै क्ह्रोंसेंन चए च्ह इसहाकलाइ सिबउँइँले सोगो लमिब् धोंलेन् चइ धबै योंइ।
छतसि ङ्योइ लाल् आखाँबै ग्याल्स योंबइले परमेश्वरलाइ धन्यबाद पिंले, धै खीए मान लदै खीने ङ्हिंदै खीजी खोल्ले खीए मिं क्वेले।
दिलेया कोइ म्हिइ बिलै, “क्हिने प्रे बिश्वास मुँ, ङने प्रे केमैं। ल्हु, छबिस्याँ के आलल्ले क्हिइ लबै बिश्वास ङने उँइँन्दि! धै ङइ के लसि ङइ लबै बिश्वास क्हिने प्रे उँइँब्मुँ।”
झाइले राजगद्दिउँइँले छ बिबै कै थेइ, “ओ परमेश्वरए के लब्मैं, ओ खीलाइ म्हाँदिब्मैं, ओ कोल्मैं नेरो चिब्मैं ङ्योए परमेश्वरए मिं क्वेद्।”