7 धबै साराई बिइ, “‘साराई प्हसेलाइ ङ्हे तिंल् योंम्’ बिसि खाबज्यै अब्राहामने आबिमल। दिलेया च खेब् तबै त्हेरै या ङ ङाँइले चल च्ह घ्रि फिइ।”
छबिमा अब्राहाम पत्खु तसि सैं न्हों-न्हों निस्योसि बिइ, “प्र बर्ष तयाबै म्हिलैया प्हसे तम् रो वा? धै कुच्यु बर्ष तयाबै साराई प्हसे फिलै रो वा?
“‘माँब् तयालेया ङइ च्ह-च्हमि योंम् रो वा?’ बिसि सारा तले निस्योइ? बिसि याहवेहजी अब्राहामने ङ्योएइ।
कोलो इसहाक थेब् ततै ह्यामा चइ ङ्हे थुँब पिवाबै त्हिंइर अब्राहामइ थेबै भत्तेर लइ।
तलेबिस्याँ क्हि बेल्ले थेब मुँ धै औदिबै केमैं लम्; घ्रि मत्त्रे परमेश्वर क्हि ग।
ओ प्रभु, क्हि धों तब अरू देवतामैं खाबै आरे, क्हिजी लब् धों तबै केमैं अरू खाबज्यै या लल् आखाँ।
दिलेया तिंजोरो खीए फिर बिश्वास लब्मैंउँइँले स्वर्गर्बै म्रुँमैं नेरो अधिकारिमैंइ परमेश्वरए औदिबै ज्ञान बुद्धिए ताँमै सेरिगे बिसि खीजी चु चाँजो उँइँमिंइ।
च त्हिंइर प्रभु येशूजी खीए म्हिमैंउँइँले थेबै मान योंबर नेरो बिश्वासीमैं ताँन प्लेटोयाल् लबर खी युब्मुँ। क्हेमैं या चमैं न्होंर तब्मुँ तलेबिस्याँ खीए बारेर ङिइ बिबै ताँ क्हेमैंइ क्वेंल।