10 छतसि साराई अब्राहामने बिइ, “चु केब्स्यो नेरो चए च्ह छुइले तेवाद्। तलेबिस्याँ चु केब्छैंए च्ह ङए च्ह इसहाकने बालु क्हिए सै न्होरए क्ल्हे तल् योंरिब् आरे।”
दिलेया परमेश्वरजी आब्रहामने बिइ, “आङिं! क्हिए प्ह्रेंस्यो साराईन क्हिए ल्हागिर च्ह घ्रि फिब्मुँ। क्हिइ चए मिं इसहाक थेंब्मुँ। च नेरो चए लिउँइँबै सन्तानने ङइ ङए बाछा फैब्मुँ।
दिलेया ङए बाछा इसहाकनेन् फैब्मुँ। क्हुरिंम्बै चु त्हेजरे साराई क्हिउँलेन् च्ह फिब्मुँ।”
अब्राहामइ बिइ, “तलेबिस्याँ चु क्ल्ह्योर परमेश्वरने ङ्हिंब खाबै आरे। छतसि म्हिमैंइ ङए प्ह्रेंस्यो छ्याँब् म्रोंसि ङलाइ सैवासि चलाइ बोवाम् उ? बिसि ङइ मैंल।
झाइले अब्राहामइ ह्रोंसए च्ह ख्रो पिंब् बिसि छुरि क्वेइ।
अब्राहामए च्ह इसहाकए ताँ छले मुँ।
च सोगों मुँमन् चइ पखबै प्ह्रेंस्योए च्हमैंलाइ चइ पिंदा ङ्हाँबै सैमैं पिसि ह्रोंसए च्ह इसहाकउँइँले फ्रेवासि चमैं स्यारउँइँ कुल्मिंइ।
आगुलाइ प्ह्रब्मैं बैरु तेवाद्; छलस्याँ प्होंगि तब, गाल् केब, सैं नबै ताँमैं नुयाम्।
झाइले म्रुँइ ह्रोंसए के लबै म्हिमैंने बिइ, ‘चए यो प्हले फैसि बैरु मिछु खैबै क्ल्ह्योर भ्योंवाँन्, चर म्हिमैं क्रोसि स ह्राब्मुँ।’
धिंर्बै केब्छैं खोंयोंन् बिलै च धिंर टिल् आयों, दिलेया च्ह बिस्याँ खोंयोंन् बिलै धिंर्न टिल् योंम्।
परमेश्वरउँइँले योंबै आशिक ठिमर बिब् धोंले केमैं लसि योंम् बिस्याँम्, परमेश्वरजी फैबै बाछाउँइँले आशिक आयोंमल। छ आङिं, तलेबिस्याँ परमेश्वरजी बाछा फैसिन् अब्राहामलाइ च आशिक छलेन् पिंइ।
छतसि तारे क्हेमैं केब्छैं आङिं, क्हेमैं परमेश्वरए प्हसेमैं ग। धै क्हेमैं खीए प्हसेमैं तबइले खीजी क्हेमैंलाइ हगवालामैं या लमिंइमुँ।
स्वर्गर क्हेमैंए ल्हागिर साँथेंबै आशिक खोंयोंइ नास आतब, खोंयोंइ आङ्योंलोंब बेल्ले छ्याँब मुँ।
च म्हिमैं ङ्योए संगतिउँइँले त्होंइ ह्याइ, तलेबिस्याँ चमैं ङ्योल आङिंल। चमैं ङ्योल ङिंस्याँम् ङ्योनेन् टिमल। दिलेया चमैं ताँन् ङ्योल आङिं बिसि उँइँबर चमैं त्होंसि ह्याब् ग।