1 याहवेहजी अब्राहामने बाछा फैब् धोंले साराए फिर ल्हयो खइ। धै खीजी बिब् धोंलेन् लमिंसि
ङइ चलाइ आशिक पिंब्मुँ धै च ङाँइले क्हिलाइ च्ह घ्रि पिंब्मुँ। ङइ चलाइ आशिक पिंबइले च ल्हें ह्रेंमैंए आमा तब्मुँ। धै ह्रें-ह्रेंमैंए म्रुँमैं या च ङाँइले तब्मुँ।”
दिलेया परमेश्वरजी आब्रहामने बिइ, “आङिं! क्हिए प्ह्रेंस्यो साराईन क्हिए ल्हागिर च्ह घ्रि फिब्मुँ। क्हिइ चए मिं इसहाक थेंब्मुँ। च नेरो चए लिउँइँबै सन्तानने ङइ ङए बाछा फैब्मुँ।
दिलेया ङए बाछा इसहाकनेन् फैब्मुँ। क्हुरिंम्बै चु त्हेजरे साराई क्हिउँलेन् च्ह फिब्मुँ।”
झाइले याहवेहजी बिइ, “क्हुरिंम्बै चु त्हेजरे ङ क्हि ङाँर एयुब्मुँ। च्हमा क्हिए प्ह्रेंस्यो साराई च्ह घ्रि फिब्मुँ।” साराई चु ताँ चए लिउँइँ तम्बुए म्राउँइँले थेरिल।
याहवेहजी लल् आखाँबै सै तोइ मुँ वा? क्हुरिंम्बै ङ युम् बिबै त्हेर ङ क्हि ङाँर एयुब्मुँ। च्हमा साराल च्ह घ्रि तब्मुँ।”
ङए क्ल्हेए प्ह्रेंस्यो साराई माँब् तबै त्हेरै या चल च्ह घ्रि फिइमुँ। धै चइ ह्रोंसने मुँबै तोन्दोंरि सै चलाइन पिंइमुँ।
झाइले योसेफइ ह्रोंसए आघें-अलिमैंने बिइ, “ङ सिबै त्हे तइ। परमेश्वरजी क्ह्रोंसेंन्लेन् क्हेमैंलाइ वास्ता लब्मुँ। खीजी अब्राहाम, इसहाक नेरो याकूबने बाछा फैसि पिंम् बिबै ह्युलर चु ह्युलउँइँले क्हेमैं बोमिंब्मुँ।”
ओ याहवेह, क्हिजी त्हाँबै म्हिमैंइ सुख शान्ति योंब ङइ म्रोंल् योंरिगे, धै क्हिए म्हिमैं सैं तोंमा ङै या सैं तोंल् योंरिगे, झाइले क्हिए हगवाला म्हिमैंने क्ह्रिसि क्हिए मिं थेब् लल् खाँरिगे बिसि
याहवेहजी फैबै बाछामैं खोट आरेब मुँ, सए कोदर मिइ ङिखे समा खारिदिबै चाँदि धोंब खीजी फैबै बाछा मुँ।
चमैंए ओंसों आकुरद्, चमैंए पूजा आलद्, तलेबिस्याँ क्हेमैंए याहवेह परमेश्वर ङ ह्रिस लबै परमेश्वर ग। ङलाइ छेरब्मैंए पुस्ता सों, प्लि समा दण्ड पिंब्मुँ,
“छतसि ह्याद्। ह्यासि इस्राएलर्बै चिबनाँबमैं खागु लसि चमैंने बिद्, ‘याहवेह, क्हेमैंए खेमैं माँमैंए परमेश्वर, अब्राहाम, इसहाक नेरो याकूबए परमेश्वर, ङ ङाँर म्रोंयुसि बिइ: ङइ क्हेमैं ङ्ह्योब-च्योब लइमुँ धै मिश्रर क्हेमैंइ योंबै दुःख ङइ म्रोंइमुँ।
छले उँइँमा हारूनइ बिबै ताँ म्हिमैंइ क्वेंइ। धै याहवेहजी इस्राएलीमैंए न्हुँ लमना धै चमैंए दुःख या म्रोंइमुँ बिसि चमैंइ थेमा चमैंइ क्र कुरसि याहवेहलाइ फ्योसि खीए मिं क्वेइ।
स्वर्ग नेरो पृथ्बी म्हयाब्मुँ, दिलेया ङइ बिबै ताँ खोंयोंइ या म्हरिब आरे।”
“इस्राएलीमैंइ म्हाँदिबै परमेश्वरए मिं थेब तरिगे। तलेबिस्याँ ह्रोंसए म्हिमैं जोगेमिंबै ल्हागिर खी युइमुँ।
चमैंइ चु सहर फुवासि चु न्होंर्बै ताँन् म्हिमैं या सैवाब्मुँ। धिंए गारार युँमा घ्रिए फिर अर्को युँमा तरिब् आरे। तलेबिस्याँ ‘ङिं जोगेमिंबर परमेश्वर युल!’ बिबै ताँ क्हेमैंइ क्होल् आखाँल।”
केब्स्यो हागार ङाँइँले योंबै च्ह अब्राहामइ ह्रोंसए ज्युर्बै इच्छाउँइँले योंल। दिलेया ह्रोंसए प्ह्रेंस्यो सारा ङाँइँले योंबै च्ह बिस्याँ परमेश्वरजी च्ह पिंम् बिसि बाछा फैबइले योंल।
ओ अलि-अङाँमैं, इसहाक धोंले ङ्यो या परमेश्वरजी फैबै बाछाउँइँले योंबै प्हसेमैं ग।
खोंयोंन् बिलै स्योर आतेबै परमेश्वर आबाजी सृष्टि लब् भन्दा ओंसोंन् खोंयोंइ आखाँबै छ्ह चमैंलाइ पिंम् बिबै बाछा खीजी लल।
ह्रोंसए ह्युलर्बै म्हिमैंलाइ याहवेहजी आशिक पिंसि चब-थुँब् पिंइमुँ रो बिबै ताँ नाओमीइ मोआब ह्युलर थेइ। छतसि नाओमी नेरो चए चोंमैं ह्रोंसए धिंर एह्याबै सैं लइ।