3 दिलेया लोतइ चमैंने बेल्ले कर ल्हैदिमा चमैं चने बालु धिंर ह्याइ। धै लोतइ प्लेढा आझोंबै क्हें झोंसि चमैंए उँइँर थेंमिंमा चमैंइ चइ।
“ओ चिब्मैं, गार आम्हाँदिल्ले ह्रोंसए केब्छैंए धिंर खसि क्हेमैंए प्हले ख्रुसि चुर्न म्हुँइँस थोदु। धै न्हाँगर युनन् रेसि ह्याद्।” दिलेया चमैंइ बिइ, “मुँरिगे, ङि चु बैरुबै चोकर्न रोम्।”
कोलो इसहाक थेब् ततै ह्यामा चइ ङ्हे थुँब पिवाबै त्हिंइर अब्राहामइ थेबै भत्तेर लइ।
छले ह्यामा क्यु खादुए रेर च म्हि रारिब् म्रोंसि लाबानइ बिइ, “ओ याहवेहए आशिक योंबै म्हि, धिं न्होंर खो। तले बैरु रारिल? ङइ क्हिए टिबै क्ल्ह्यो नेरो सलुमैंए क्ल्ह्यो लथेंइमुँ।”
छबिमा इसहाक सैं तोंसि चमैंलाइ चब् थुँब् लमिंइ।
“क्हेमैंइ ङिगैं समा प्लेढा आझोंबै क्हें चद्। ओंसोंबै त्हिंइर्न क्हेमैंइ ह्रों-ह्रोंसए धिंउँइँले ताँन् प्लेढा भ्योंवाँन्। तलेबिस्याँ खाबइ ओंसोंबै त्हिंइउँइँले ङिगैं समा प्लेढा झोंबै क्हें चमुँ च म्हि इस्राएलउँइँले तेवाब्मुँ।
चमैंइ ह्रोंसने बालु मिश्रउँइँले पखबै चेंबै प्रोला प्लेढा आझोंल्ले क्हें बनेइ। तलेबिस्याँ चमैं मिश्रउँइँले ल्हामा ह्रोंसए ल्हागिर चबै सैमैं बनेबै त्हे आयोंल।
“ङइ क्हेमैंने बिमुँ, थु तना बिलेया च रेसि क्हिलाइ तोइ आपिं, दिलेया क्हिइ ह्रिबै-ह्रिबन् लमा च रेसि क्हिलाइ चैदिबै तोन्दोंरि सै पिंब्मुँ।
“धबै धिं क्ल्हेइ के लबै म्हिने बिइ, ‘ङए धिं प्लिंबै ल्हागिर सहरर्बै घ्याँए रेजरे खन्तोंदोंन् ह्यासि चर्बै ताँन् म्हिमैं कर ल्हैदिसि पखो।
झाइले च लेबीइ येशूए ल्हागिर ह्रोंसए धिंर थेबै भोज लइ। चर रोमी म्रुँए ल्हागिर बालि रेब्मैं नेरो अरू ल्हें म्हिमैं या चमैंने क्हुँसि चरिल।
खीए थुमैंइ चर खीए मान लबर ङेसर्बै चब् चबर हुइल। मार्थाइ चबै सैमैं पिंसेन् मुँल। लाजरसै या खीने बालु चब् चबर टिब्मैं न्होंर्बै घ्रि मुँल।
छतमा तारे ङ्योइ प्लेढा झोंबै क्हें धों तबै ओंसोंबै आछ्याँबै बानि ब्योर पिवासि छ्याँबै केमैं लदै क्ह्रोंसेंन्बै ताँमैं पोंदै प्लेढा आझोंबै क्हें चसि चाड म्हाँदिले।
येशू ख्रीष्टजी ङ्योने म्हाँया लबइले ङ्यो खीए अधीनर मुँ, तलेबिस्याँ ताँन् म्हिमैंए ल्हागिर ख्रीष्ट सिमिंबइले ङ्यो ताँन् खीने बालुन् सिब् धोंन् तइ बिबै ताँ ङ्योइ सेइमुँ।
आगुए ह्युलउँइँले खबै ङो आसेबै म्हिमैंलासे या प्ह्रेंमैं धोंले मान लद्, तलेबिस्याँ को-कोइइ छले स्याँ म्हिमैं मान लमा था आसेल्ले स्वर्गदूतमैंए मान लइमुँ।