8 झाइले चइ दै, ङ्हे नेरो ह्योबै से बोसि चमैंए उँइँर थेंमिंइ। चमैंइ आचन् समा च चमैं ङाँर्न रारिइ।
अब्राहाम बिस्याँ प्ह्रोंर ह्यासि ह्रोंसए खेदोमैंए बगलउँइँले क्ल्या भार घ्रि किंसि चए केब्छैंने सैबर पिंइ। धै सैबै तोंदोंन् चइ ह्योइ।
चमैंइ चने “क्हिए प्ह्रेंस्यो सारा खनिर मुँ?” बिसि ङ्योएमा चइ “चम् तम्बुर मुँ,” बिइ।
दिलेया लोतइ चमैंने बेल्ले कर ल्हैदिमा चमैं चने बालु धिंर ह्याइ। धै लोतइ प्लेढा आझोंबै क्हें झोंसि चमैंए उँइँर थेंमिंमा चमैंइ चइ।
धिं क्ल्हे एखमा केब्छैंमैं तयार तसि न्ह क्रों मि क्रोंले टिरिब स्यास्याँ क्ल्हे सैं तोंसि केब्छैंमैंइ स्याबासि योंब्मुँ। क्ह्रोंसेंन ङ क्हेमैंने बिमुँ, धिं क्ल्हेइ ह्रोंसए केब्छैंमैं प्ह्रेंमैं धोंले टिबै सै तिमिंसि चबै सैं चल् पिंम्।
छ बिबै साटोरि बरु ‘क्रेर फगि खिसि ङए ल्हागिर युनन् कैं, ट्हा ह्योसि ङ चल् पिंन्। ङइ चल् खाँबै लिउँइँ मत्त्रे क्हि चद्,’ आबि रो वा?
चमैंने बालु चब् चबर क्हुँमा खीजी क्हें किंसि परमेश्वरलाइ धन्यबाद पिंइ, धै क्हें लुँसि चमैंलाइ पिंइ।
छले पिंमा खीजी च ताँग चमैंए उँइँर्न चइ।
खीए थुमैंइ चर खीए मान लबर ङेसर्बै चब् चबर हुइल। मार्थाइ चबै सैमैं पिंसेन् मुँल। लाजरसै या खीने बालु चब् चबर टिब्मैं न्होंर्बै घ्रि मुँल।
ताँन् म्हिमैं ङाँर खी आम्रोंखा, दिलेया खी ङि ङाँर मत्त्रे, तलिबिस्याँ खी सिसि धबै सोगों तबै लिउँइँ ङिइ खीने बालुन् चब-थुँब लइ। चु ताँए ग्वाइ पिंबर परमेश्वरजी ओंसों ओंनोंन् ङिलाइ त्हाँल।
ओ अलि-अङाँमैं, क्हेमैं ठिमए न्होंर टिल् आत्हुरिगे बिसि परमेश्वरजी क्हेमैंलाइ त्हाँब् ग। छले क्हेमैं खाँसो ङ्हाँन् तल् योंबइले तारे पिरु ह्रोंसए सैंउँइँले खबै आछ्याँबै ताँमैंए लिलि आप्रद्, बरु घ्रिइ घ्रिने म्हाँया लसि घ्रिइ घ्रिए सेवा लद्।
थेद्, ङ म्रार रासि हुइमुँ। खाबज्यै या ङए कै थेसि म्रा थोंस्याँ ङ न्होंर खब्मुँ, धै चने बालु चब्मुँ, चै या ङने बालुन् चब्मुँ।