23 झाइले अब्राहाम याहवेह ङाँर ह्यासि बिइ, “दुष्टमैंने बालु ठिक के लब्मैं या क्हिजी सैवाम्मा?
च क्ल्ह्योर ठिक के लब्मैं ङ्हच्यु मुँस्याँ च ङ्हच्यु म्हि आजोगेल्ले च क्ल्ह्यो नास लवाम्मा?
दुष्ट म्हिमैंने बालु ठिक के लब्मैं सैबै के क्हिउँइँले खोंयोंइ आतरिगे। क्हिउँइँले छ्याँबै के लब्मैं नेरो आछ्याँबै के लब्मैंए नों खोंयोंन् बिलै घ्रिन् आतरिगे। पृथ्बीर्बै नियाधिशइ क्ह्रोंसेंन्बै निसाफ आल रो वा?”
अबीमेलेक च त्हे समा सारा ङाँर आह्याल। छतसि चइ बिइ, “ओ प्रभु, ङइ आछ्याँबै के तोइ आलइमुँ! ङइ तोइ न्होह्रों आललैया क्हिजी ङि सैवाम्मा?
दिलेया परमेश्वरने चेंदो तरिब ङए ल्हागिर छ्याँब ग, याहवेह परमेश्वरए प्हलेर्न ङ ग्वार योंबर खइमुँ। छतसि क्हिए ताँन् केमैंए बयन ङइ लब्मुँ।
“स्योर ताँ तिफुँइ पोंसि छ्याब आल्हैदिद्। छ्याब् आरेबै म्हि नेरो स्योर आतेबै म्हिलाइ सिबै दण्ड आपिंन्, तलेबिस्याँ छ्याब् मुँबै म्हिलाइ ङइ खोंयोंन् बिलै छ्याब् आरे बिल् आखाँ।
छतसि ङ्योए आछ्याँबै सैंमैं चोखो लसि पबित्र क्युइ ङ्योए ज्यु ख्रुमिंइ, छतसि छ्याँबै सैंइ खीए फिर बिश्वास लसि खीए फिर सैं केंसि ङ्यो परमेश्वरए उँइँर ह्याले।
छतसि क्हेमैं घ्रिइ घ्रिने ह्रों-ह्रोंसए पाप आलोद्, पाप लइमुँ बिस्याँ लइमुँन् बिद्। झाइले क्हेमैं सबै ल्हागिर घ्रिइ घ्रिए ल्हागिर प्राथना लद्। छ्याब आरेबै म्हिइ लबै प्राथनार शक्ति मुँ, छतसि चइ के लम्।
स्योंम्बै एलिया बिबै म्हिए ताँ मैंन्। च ङ्यो धों तबै म्हिन् मुँल। दिलेया चइ नाँ आयुरिगे बिसि सैं न्होंउँइँलेन् प्राथना लमा सोंदिं से म्हैंन ट्हुल् समा च ह्युलर नाँ आयुल।