14 याहवेहजी लल् आखाँबै सै तोइ मुँ वा? क्हुरिंम्बै ङ युम् बिबै त्हेर ङ क्हि ङाँर एयुब्मुँ। च्हमा साराल च्ह घ्रि तब्मुँ।”
ङइ चलाइ आशिक पिंब्मुँ धै च ङाँइले क्हिलाइ च्ह घ्रि पिंब्मुँ। ङइ चलाइ आशिक पिंबइले च ल्हें ह्रेंमैंए आमा तब्मुँ। धै ह्रें-ह्रेंमैंए म्रुँमैं या च ङाँइले तब्मुँ।”
दिलेया ङए बाछा इसहाकनेन् फैब्मुँ। क्हुरिंम्बै चु त्हेजरे साराई क्हिउँलेन् च्ह फिब्मुँ।”
झाइले याहवेहजी बिइ, “क्हुरिंम्बै चु त्हेजरे ङ क्हि ङाँर एयुब्मुँ। च्हमा क्हिए प्ह्रेंस्यो साराई च्ह घ्रि फिब्मुँ।” साराई चु ताँ चए लिउँइँ तम्बुए म्राउँइँले थेरिल।
“‘माँब् तयालेया ङइ च्ह-च्हमि योंम् रो वा?’ बिसि सारा तले निस्योइ? बिसि याहवेहजी अब्राहामने ङ्योएइ।
दिलेया साराई ङ्हिंदै “ङम् निआस्यो बिइ।” चइ बिइ, “आङिं! क्हि निस्योल।”
याहवेहजी अब्राहामने बाछा फैब् धोंले साराए फिर ल्हयो खइ। धै खीजी बिब् धोंलेन् लमिंसि
साराई प्हसे नोइ, धै परमेश्वरजी चने बिब् धोंले अब्राहाम खेब् तबै त्हेर साराई च्ह घ्रि योंइ।
अझै क्हि खोंयों समा ह्रिस खरिमुँ? ओ याहवेह, ह्रोंसए के लब्मैंए फिर ल्हयो खमिंन्!
याहवेहजी ग्याल्स लमुँ! म्रुँइ खिब् धों तबै क्वें खीजी खिम्, फगि खिसि भों खब् धोंले याहवेह बेल्ले शक्ति मुँब मुँ। पृथ्बीए तें बेल्ले भोंब् मुँ, च खोंयोंइ छाइ-छुइ तरिब् आरे।
तलेबिस्याँ याहवेह बेल्ले थेबै परमेश्वर ग, ताँन् देवतामैंए फिर्बै थेबै म्रुँ खीन् ग।
चइ कै तेबै तोदोंन् येशूजी चए योर क्हासि “ओ बिश्वास आरेबै म्हि, तले संका लल?” बिइ।
येशूजी चमैं ङाँइ ङ्ह्योसि बिइ, “म्हिमैंइ लल् आखाँबै सै परमेश्वरजी लल् खाँम्।”
‘ङि यहूदीमैं परमेश्वरजी त्हाँबै म्हि अब्राहमए खलकर्बै तसेरो ङि परमेश्वरए सजैंउँइँले स्योल् योंब्मुँ,’ बिसि ह्रों-ह्रोंसन् बिआप्रद्। तलेबिस्याँ ङ क्हेमैंने बिमुँ, परमेश्वरजी अब्राहमए ल्हागिर चु युँमाउँइँले या सन्तान् लमिंल् खाँम्।
येशूजी चमैं ङाँइ ङ्ह्योसि बिइ, “म्हिइ चु के लल् आखाँ, दिलेया परमेश्वरजी लल् खाँम्, तलेबिस्याँ परमेश्वरजी तोन्दोंरि सै लमिंल् खाँम्।”
दिलेया स्वर्गदूतइ चने बिइ, “ओ जकरिया, क्हि आङ्हिंन्! तलेबिस्याँ परमेश्वरजी क्हिए ताँ थेइमुँ। तारे क्हिए प्ह्रेंस्यो इलिशिबाइ च्ह घ्रि फिब्मुँ, च च्हए मिं क्हिइ यूहन्ना थेंन्।
दिलेया जकरियाइ स्वर्गदूतने बिइ, “ङ खेब् तयाल् खाँइ, ङए माँबै या माँब् तयाइमुँ। छतसि ङिइ च्ह योंम् बिसि खैले क्वेंब?”
तलेबिस्याँ परमेश्वरजी लल् आँखाँबै सै तोइ आरे।”
चु ताँ थेसि येशूजी याइरसने बिइ, “आङ्हिंन्! ङए ताँ क्वेंन्! क्हिए च्हमि सोब्मुँ।”
तलेबिस्याँ परमेश्वरजी फैबै बाछा खैले बिलेन् तब्मुँ बिसि चइ क्वेंल।
ङ्योइ ह्रिब् भन्दा, ङ्योइ मैंब् भन्दा थेबै केमैं परमेश्वरजी लल् खाँम्। खीजी च के खीए शक्तिजी ङ्योए सैं न्होंर्न लम्।
च त्हेर खीजी ङ्योए केर आफेबै ज्युलाइ खील् धों तबै ज्यु लमिंब्मुँ। खीजी खैले ताँन् सैमैं खीए न्होंर थेंल् खाँमुँ, छलेन ङ्योए केर आफेबै ज्यु या फेर्दिवासि खील् धों तबन् लमिंब्मुँ।
तलेबिस्याँ ख्रीष्टजी ङलाइ तआन् सैए फिर ट्होबै भों पिंइमुँ। छतसि ङइ चु ताँन् सै लल् खाँम्।
छतसि म्हिमैं सिलेया परमेश्वरजी धबै सोगों लमिंल् खाँम् बिबै ताँ अब्राहामइ मैंइ, धै क्ह्रोंसेंन चए च्ह इसहाकलाइ सिबउँइँले सोगो लमिब् धोंलेन् चइ धबै योंइ।