6 ङइ क्हिलाइ ल्हें सन्तानमैं पिंब्मुँ धै क्हिउँइँलेन् ल्हें ह्रेंमैं तब्मुँ। क्हिउँइँलेन् म्रुँमैं त्होंब्मुँ।”
ङइ क्हिए प्हसेमैं पृथ्बीर्बै त्हुल् धोंलेन् ल्हें लमिंब्मुँ। खाबज्यै त्हुल् च्योल् आखाँ! त्हुल् च्योल् खाँम् बिस्याँ क्हिए प्हसेमैं या च्योल् खाँब्मुँ।
ङइ चलाइ आशिक पिंब्मुँ धै च ङाँइले क्हिलाइ च्ह घ्रि पिंब्मुँ। ङइ चलाइ आशिक पिंबइले च ल्हें ह्रेंमैंए आमा तब्मुँ। धै ह्रें-ह्रेंमैंए म्रुँमैं या च ङाँइले तब्मुँ।”
क्हिइ इश्माएलए ल्हागिर यो छ्युँ लब ङइ थेइ। छतसि ङइ चलाइ आशिक पिंब्मुँ धै प्हसेमैं ल्हें लमिंब्मुँ। च च्युसे ङ्हिं म्रुँमैंए आबा तब्मुँ, ङइ च ङाँइले थेबै ह्रेंमैं लमिंब्मुँ।
“थेद्! ङइ फैबै बाछा क्हिने बालुन् मुँ। क्हि ल्हें ह्रेंमैंए खे तब्मुँ।
च क्ल्ह्योउँइँले अर्को क्ल्ह्योर ह्यासि चइ धबै इनार ताइ। चर बिस्याँ खाबज्यै या प्होंगि लबर आख। छतसि चइ च इनारए मिं रहोबोत बिसि थेंइ। “तारेम् याहवेह परमेश्वरजी ङ्योलाइ टिबै क्ल्ह्यो पिंइमुँ। छतसि ङ्यो चु क्ल्ह्योर आशिक योंसि ल्हें ततै ह्याब्मुँ,” बिइ।
तोन्दोंरि सै लल् खाँबै परमेश्वरजी क्हिए फिर आशिक पिंरिगे, धै क्हिइ प्हसेमैं ल्हें योंसि क्हिए सन्तान बेल्ले ल्हें तरिगे। धै क्हि ल्हें ह्रेंमैंए खे तरिगे।
परमेश्वरजी चने धबै बिइ, “ङ तोन्दोंरि सै लल् खाँबै परमेश्वर ग। क्हिए सन्तानमैं ल्हें तब्मुँ। क्हिउँइँलेन् ल्हें ह्रेंमैं तखब्मुँ। धै क्हि म्रुँमैंए खे तब्मुँ।
“ङइ दुःख योंबै ह्युलरै या परमेश्वरजी ङलाइ च्हमैं पिंइमुँ,” बिसि चइ च्ह च्योंबए मिं एफ्राइम थेंइ।
इस्राएलीमैं मिश्रर्बै गोशेन ह्युलर टिसि चर्बै क्ल्ह्योमैं ह्रोंसइ क्ल्हे लइ। चर चमैंल बिब् धों मैंब् धों तइ, धै चमैंए सन्तानमैं या ल्हें ततै ह्याइ।
याकूबइ योसेफने बिइ, “कनान ह्युलर्बै लूजरि तोन्दोंरि सै लल् खाँबै परमेश्वर ङ ङाँर म्रोंयुइ।
‘थेद्, ङइ क्हिलाइ छ्याँब् लमिंसि क्हिए सन्तानमैं ल्हें लमिंब्मुँ। क्हिउँइँलेन् ल्हें ह्रेंमैं लमिंब्मुँ, धै क्हिए च्ह क्वेंमैंन् चु ह्युलए फिर खोंयोंन् बिलैया क्ल्हे तल् पिंब्मुँ,’ बिसि खीजी ङलाइ आशिक पिंइ।”