6 छबिमा अब्रामइ साराईने बिइ, “क्हिए केब्स्यो क्हिए योर्न मुँ। चने खै लदा ङ्हाँमुँ छान् लद्।” छबिमा साराई चए फिर बेल्ले दुःख पिंबर होंइ। ल्हें दुःख योंमा हागार साराईउँइँले भौदिह्याइ।
याहवेहए स्वर्गदूतजी चने बिइ, “क्हिए नेब्स्यो ङाँर एसि ह्याद्, धै चए न्होंर टिद्।”
च लिउँइँ च केब्छैं ह्रोंसए क्ल्हेए च्युउँलो सलु नेरो ताँन् खालर्बै छ्याँ-छ्याँबै सैमैं किंसि अराम-नाहारैमउँइँले तसि नाहोरए ह्युलर ह्याइ।
फारोइ चु ताँ था सेसि मोशालाइ सैबै सैं लइ। दिलेया मोशा फारो ङाँइले भौदिसि मिद्यान ह्युलर ह्यासि टिइ। तिगैं च क्यु खादुँ ङाँर टिरिमा
युनन् ह्रिस आखबै म्हि बुद्धि मुँबै म्हि ग, दिलेया युनन् ह्रिस खबै म्हि आमादु ग।
च्योंने तइ पोंमा खरिबै ह्रिस या म्हम्, दिलेया ठस-ठसले पोंमा झन ह्रिस खम्।
धिं पिइरि प्रबै म्हि च्होंउँइँले प्हुरयाबै नमें धों तम्।
ताँइ मत्त्रे केब्छैंइ आच्यो, चइ ताँ क्होलै या ओर-छ्योर आफे।
छलेन ओ मुँयुँमैं, ह्रोंसए प्ह्रेंस्योने बालु सैं क्ह्रिसि टिद्। क्हेमैं भन्दा चमैं आभोंब् मुँ बिब् सेसि ताँन् सैर चमैंलाइ मान लद्, तलेबिस्याँ परमेश्वरजी पिंबै छ्ह क्हेमैं ङ्हिंना-ङ्हिंनइ योंबै हग बराबर मुँ। क्हेमैंए प्राथनार बाधा आखरिगे बिसि ह्रोंसए प्ह्रेंस्योने छेनाले क्ह्रिसि टिद्।