12 क्हिए च्ह क्ह्योंर्बै गदा धों तब्मुँ। चए यो ताँन् म्हिमैंने नेबर रेब्मुँ, ताँन् म्हिमैंए यो चने नेबर रेब्मुँ। ह्रोंसए ताँन् ह्रजे-म्हजेमैंने ख्रे लसि टिब्मुँ।”
च कोलोए फिर परमेश्वरजी म्हाँया लबइले च थेब ततै ह्याइ, धै पारान बिबै तोइ आकेबै क्ल्ह्योर टिसि मे त्हँले ल्हिल् ह्रबै म्हि तइ।
इश्माएलए प्हसेमैं शुरउँइँले हवीलाए म्हाँजोर्बै क्ल्ह्योर टिमल। च क्ल्ह्यो मिश्रर्बै स्यारउँइँ पूर्वउँइँ अश्शूर ह्याबै घ्याँर मुँल। चमैं खेंमैंए आघें-अलिमैंने आक्ह्रिसि ह्रेंगो टिनेल।
क्हि सेलाँए भरर सोब्मुँ, धै क्हि अलिए केब्छैं तब्मुँ। दिलेया ङ ‘क्हिए केब्छैं आङिं, क्हिए न्होंर ङ आटि’ बिसि चए न्होंरउँइँले क्हि स्योब्मुँ।”
च लिउँइँ चमैं चब् चबर टिमा क्होवाँइ ङ्ह्योमा गिलादउँइँले छों लबर खबै इश्माएलीमैं म्रोंइ। चमैंइ लिंबै थाँ खबै मसल, लेप नेरो मूर्र सलुमैंए फिर थेंसि मिश्रउँइँ ह्यारिल।