10 याहवेहए दूतइ धबै चने बिइ, “ङइ क्हिलाइ ल्हें प्हसेमैं पिंब्मुँ। चमैं खाबज्यै च्योल् खाँरिब् आरे।”
ङइ क्हिए प्हसेमैं पृथ्बीर्बै त्हुल् धोंलेन् ल्हें लमिंब्मुँ। खाबज्यै त्हुल् च्योल् आखाँ! त्हुल् च्योल् खाँम् बिस्याँ क्हिए प्हसेमैं या च्योल् खाँब्मुँ।
याहवेहए स्वर्गदूतजी चने बिइ, “क्हिए नेब्स्यो ङाँर एसि ह्याद्, धै चए न्होंर टिद्।”
क्हिइ इश्माएलए ल्हागिर यो छ्युँ लब ङइ थेइ। छतसि ङइ चलाइ आशिक पिंब्मुँ धै प्हसेमैं ल्हें लमिंब्मुँ। च च्युसे ङ्हिं म्रुँमैंए आबा तब्मुँ, ङइ च ङाँइले थेबै ह्रेंमैं लमिंब्मुँ।
च केब्स्योए च्हउँइँले या ल्हें सन्तानमैं तब्मुँ। ङइ चउँइँले या ह्रें घ्रि लमिंब्मुँ। तलेबिस्याँ इश्माएलै या क्हिए च्हन् ग।”
प्र मिटरदे क्याइ ह्यासि टिइ, तलेबिस्याँ “च कोलो सिब ङइ म्रोंल् आत्हुरिगे” बिसि चइ सैं न्हों-न्हों मैंइ। झाइले हागार चर टिसि बेल्ले क्रोबर होंइ।
रेद्, कोलो ङाँर ह्यासि चलाइ रेमिंन्, धै चए सैं क्होल् लमिंन्। ङइ च ङाँइले थेबै ह्रें घ्रि लमिंब्मुँ।”
परमेश्वर खाबज्यै खोंयोंइ या आम्रोंइँमुँ, दिलेया परमेश्वरने टिबै खीए घ्रि मत्त्रे च्हजी परमेश्वर खैब मुँ बिसि ङ्योने उँइँमिंइँमुँ।
परमेश्वर खोंयोंइ बिलै सोगों मुँ, खी खाबै ह्याल् आखाँबै चारबै ह्वेर टिमुँ, खीलाइ खाबज्यै या खोंयोंइ आम्रोंइमुँ, म्रोंलैया आखाँ। छाबै परमेश्वरए मिं खोंयोंइ बिलै थेब् तरिगे, खीए ग्याल्स खोंयोंन् बिलै तरिगे। आमेन, छान् तरिगे!