14 झाइले अब्रामइ ह्रोंसए अलिए च्हलाइ फैसि बोबै ताँ थेसि ह्रोंसए धिंर फिसि तालिम योंबै सोंब्ब्रासे च्युसे प्रे केब्छैंमैं किंसि चमैं दान बिबै क्ल्ह्यो समा ल्हाबोइ।
साराई बेल्ले छ्याँब म्रोंसि फारो म्रुँइ अब्रामलाइ छेन् लसि र-क्युमैं, म्येमैं, केब्-केब्स्योमैं, गधामैं नेरो सलुमैं पिंइ।
अब्राम ह्रोंसए प्ह्रेंस्यो साराई, ह्रोंसए अलिए च्ह लोत नेरो खेंमैंइ हरानर खागु लबै सै न्होर नेरो केब्-केब्स्योमैं किंसि कनान ह्युलउँइँ ह्याइ धै चमैं कनानर फेनेइ।
छतमा अब्रामइ लोतने बिइ, “ङ्यो ह्रोंसए म्हिमैं ग। छतसि ङ्यो नेरो ङ्योए प्ह्रोंछैंमैं न्होंरि प्होंगि आतबै ल्हागिर
चमैंइ सदोमर टिबै अब्रामए अलिए च्ह लोत नेरो चए तोन्दोंरि सैमैं या बोयाइ।
झाइले चइ ह्रोंसए अलिए च्ह लोत, चए ताँन् सै न्होर, च्हमिरिमैं, म्हिमैं नेरो चमैंने मुँबै तोन्दोंरि सैमैं या एपखइ।
क्हिजी ङलाइ प्हसेमैं आपिंइमुँ। छतसि ङए धिंर फिबै केब्छैंन् ङए धिंर्बै क्ल्हे तब्मुँ।”
क्हेमैंए पुस्ता-पुस्ता समा च्हमैं फिमा ताँन् मुँयुँमैंइ प्रेरोर्न चमैंए ज्युर चिनु लल् त्हुब्मुँ। क्हिए धिंर फिब् मुँले, आगुए ह्युलउँइँले खलै, किंइ पखबै केब्छैं मुँलेया चमैं ताँन् मुँयुँमैंए ज्युर चिनु लल् त्हुब्मुँ।
च त्हिंइर्न अब्राहामइ ह्रोंसए च्ह इश्माएल नेरो ह्रोंसए धिंर फिबै केब्छैंमैं नेरो ह्रोंसए धिंर्बै ताँन् मुँयुँमैंल परमेश्वरजी बिब् धोंले ज्युर चिनु लइ।
चने बा-बालुन् चए धिंर फिब नेरो अरू ह्युलउँइँले किंइ पखबै ताँन् मुँयुँमैंए ज्युर चिनु लल।
तलेबिस्याँ चइ ह्रोंसए च्ह-च्हमिमैं नेरो परवामैं ‘छेनाले लोदा-सैंदा लसि याहवेहजी बिब् धोंले प्रबर ल्हैदिरिगे’ बिसि ङइ च त्हाँइमुँ। चमैंइ छ लस्याँ याहवेहजी अब्राहामने फैबै बाछा पूरा लमिंब्मुँ।”
“ओ चिब, ङिए ताँ थेद्! ङिए म्हाँजोर क्हि ह्रब् सेब् नेरो चिब ग। छतसि ङिए छगोंमैं न्होंर ताँन् भन्दा छ्याँबै छगों त्हाँसि क्हिए प्ह्रेंस्योए सिनु पाद्। क्हिए प्ह्रेंस्योए सिनु पाबै क्ल्ह्यो आपिं बिसि ङिइ बिरिब् आरे।”
धिंर पखबै सैमैं च्हमिरिमैंइ चुम्।
क्ह्रिबै थुइ खोंयोंन् बिलै म्हाँया लमुँ, धै दु:ख सुखर आघें-अलिमैंन् केर फेम्।
ओ ङइ खोबै कोलोमैं, आखिरि त्हे तखइमुँ। क्हेमैंइ “आखिरि त्हेर ख्रीष्टए बिरोधी त्होंब्मुँ” बिबै ताँ थेल। धै तिंजोरो ख्रीष्टए बिरोधीमैं ल्हें त्होंइमुँ। छतमा आखिरि त्हे तखन बिसि ङ्योइ सेल् खाँम्।