32 नोआए च्हमैंए खेमैं चमैंए ह्रों-ह्रोंसए ह्रेंमैं चुमैंन् ग। नाँ बाडि तबै लिउँइँ चुमैंउँइँलेन् पृथ्बीरि ह्रें-ह्रें स्यो-स्यो तसि खन्तोंदोंन् ख्याँयाइ।
नोआए च्हमैं शेम, हाम नेरो येपेतए ताँमैं चुन् ग। नाँ बाडि तबै लिउँइँ चमैंलैया च्हमैं फिइ।
हामए च्हमैंए खेमैं, चमैंए क्युइमैं, ह्युल नेरो ह्रेंमैं चुन् ग।
एबेरइ च्ह ङ्हिं योंइ। घ्रिए मिं पेलेग मुँल। तलेबिस्याँ चए पलोर्न पृथ्बीर्बै म्हिमैं स्यो-स्योबै क्ल्ह्योर टिनेइ। पेलेगए अलिए मिं योक्तान मुँल।
शेमए च्हमैं, चमैंए खेमैं, ह्रेंमैं, क्युइ नेरो चए ह्युल चुमैंन् ग।
चुमैंउँइँलेन् मा ङ्युँइए छ्योगोर टिब्मैंए ह्युलर ताँनल ह्रोंसए क्युइर नेरो ह्रोंसए ह्रें-ह्रेंर ख्याँयाइ।
च त्हेर पृथ्बीरि ताँन् म्हिमैंइ क्युइ घ्रिन् पोंमल।
च लिउँइँ परमेश्वरजी नोआ नेरो चए च्हमैं आशिक पिंसि “प्हारदै रोदै, सन्तानमैं ल्हें तदै पृथ्बीर प्लिंदै ह्याद्,” बिइ।
नोआए च्हमैं चु सौंलो मुँल। चुमैंउँइँलेन् ताँन् पृथ्बी प्लिंयाँइ।
क्हेमैं प्हारदै रोदै प्हसेमैं ल्हें फिदै ह्युलर प्लिंरिगे।”
खीजी म्हि घ्रिउँइँले ल्हें ह्रेंमैं बनेसि पृथ्बी तिगोंन् टिल् पिंइ। धै म्हिमैं चु पृथ्बीर सोबै त्हे निबै टिबै क्ल्ह्योए साँदमैं या ओंसों ओंनोंन् तोक्दिमिंइमुँ।