7 परमेश्वरजी बनेसि च क्ल्ह्योए न्होंर्बै नेरो फिर्बै क्यु स्यो-स्यो लमिंमा छान् तयाइ।
झाइले परमेश्वरजी बिइ, “सइ ट्हा-ट्हुमैं, प्लु तबै रो-रोबै धुँमैं नेरो खें-खेंमैंन् पाह्रसि प्लु तबै सिंधुँमैं म्लोरिगे,” बिमा छान् तयाइ।
धै पृथ्बीर मि म्रोंल् लमिंबर च सैमैं मुर तरिगे,” बिमा छान् तयाइ।
परमेश्वरजी बिइ, “पृथ्बीइ स्यो-स्योबै धिंर न्हबै खेदोमैं, सर फोइ क्ल्याँसि प्रबै प्हँलाँ-प्हुँलुँमैं नेरो क्ह्योंर्बै खेदोमैं या लरिगे,” बिमा छान् तयाइ।
परमेश्वरजी च फिर्बै क्ल्ह्योने “मु” बिइ। ङेसा तइ धै न्हाँग तइ, च ङ्हिरोबै त्हिंइ मुँल।
झाइले परमेश्वरजी बिइ, “मुए न्होंर्बै क्यु क्ल्ह्यो घ्रिर खागु तयाद् धै ओबानो क्ल्ह्यो म्रोंयाद्!” बिमा छान् तयाइ।
खीजी खोल्सजरे क्युए धरु कुलमुँ; कोंमैंए म्हाँजोउँइँले च क्यु बग्दिम्।
खीजी ह्रोंसए ज्ञान बुद्धिइ स्वर्ग बनेइ। खीए म्हाँया खोंयोंन् बिलै तरिम्।
ओ नुबै मु नेरो मुए फिर्बै क्युमैं, खीलाइन थेब् लद्!
परमेश्वरए छ्याँबै बयन मुइ लमुँ, खीजी बनेबै मुसारामैंइ खीए केमैं उँइँमिंम्।
त्हिंइ ह्रोंसे चमैंइ ताँ सेम्; धै म्हुँइँस ह्रोंसे चमैंइ ज्ञानए ताँमैं उँइँमिंम्।
छतब् म्रोंसि चर मुँबै म्हिमैंइ, “चुम् खैबै म्हि मुँगे नाँ, खैं नेरो भेल्गाज्यै या खीजी बिबै ताँ ङिंमना बिसि प्लेटोयाइ।”