24 परमेश्वरजी बिइ, “पृथ्बीइ स्यो-स्योबै धिंर न्हबै खेदोमैं, सर फोइ क्ल्याँसि प्रबै प्हँलाँ-प्हुँलुँमैं नेरो क्ह्योंर्बै खेदोमैं या लरिगे,” बिमा छान् तयाइ।
ङेसा तइ धै न्हाँग तइ, च ङ्हरोबै त्हिंइ मुँल।
याहवेह परमेश्वरजी सउँइँले क्ह्योंर्बै ताँन् खेदो नेरो मुर प्हुरर्बै ताँन् नमेमैं बनेसि म्हिइ चमैंए मिं तोतो थेंमन बिसि था सेबर च ङाँर पखइ। धै म्हिइ सो प्ह्याबै सैमैंल तो तो मिं पिंइ चमैंए मिं चन् तइ।
ताँन् खालर्बै नमेमैं, खेदोमैं नेरो सर क्ल्याँसि प्रबै ताँन् प्हँलाँ-प्हुँलुँमैं तिजोर-तिजोर क्हिने बालुन् सोरिगे बिसि झाजर न्होंर पखो।
चमैंने बालु ताँन् खालर्बै क्ह्योंर्बै खेदोमैं, धिंर न्हबै खेदोमैं, सर क्ल्याँसि प्रबै प्हँलाँ-प्हुँलुँमैं नेरो नमेंमैं या क्यु झाज न्होंर होंइ।
खेदोमैं ताँन्, क्ल्याँसि प्रबै प्हँलाँ-प्हुँलुँ, नमेंमैं पृथ्बीर प्रब् टिब् लबै सो प्ह्याबै सैमैं या चमैंए ह्रें-ह्रें पार्ले क्यु झाजउँइँले त्होंखइ।
नुब्-नुबै कोंमैं क्ह्योंर्बै रमैं टिबै ल्हागिर ग; पारामैं क्ह्योंर्बै भइँकोदलेमैंए ल्हागिर ग्वार योंबै क्ल्ह्यो ग।
झाइले म्हिमैं ह्रोंसए के लबर त्होंम् धै ङेस समा के लरिम्।
क्ह्योंर टिबै खेदोमैं नेरो म्ये-क्ल्यामैं, फोइ क्ल्याँबै सो प्ह्याबै सैमैं नेरो मुर प्हुरबै नमेमैंज्यै या याहवेहलाइन थेब लद्!