1 ताँन् भन्दा ओंसों परमेश्वरजी मु नेरो पृथ्बी बनेइ।
स्योंमन् क्हिजी पृथ्बीए जग झोंमिंइ, धै मु क्हिए योजीन् बनेब् ग।
ओ याहवेह, क्हिजी लबै केमैं कति ल्हें मुँ! चु ताँन् सैं क्हिजी ह्रोंसए बुद्धिइ बनेइ; क्हिजी बनेबै तोन्दोंरि सैइ पृथ्बी प्लिंइमुँ।
क्हिजी ह्रोंसए प्ल्ह कुलमुँ, धै चमैंलाइ बनेमुँ, धै क्हिजी पृथ्बीलाइ छार लमिंम्।
स्वर्क नेरो पृथ्बी बनेबै याहवेहउँइँले क्हेमैंइ आशिक योंरिगे!
स्वर्ग नेरो पृथ्बी बनेबै याहवेहउँइँले ङलाइ ल्होबर युम्।
स्वर्ग नेरो पृथ्बी बनेबै याहवेहए मिंर ङ्योइ ग्वार योंम्।
स्वर्ग नेरो पृथ्बी बनेबै याहवेहजी सियोनउँइँले क्हिए फिर आशिक पिंरिगे।
खीजी ह्रोंसए ज्ञान बुद्धिइ स्वर्ग बनेइ। खीए म्हाँया खोंयोंन् बिलै तरिम्।
स्वर्ग, पृथ्बी, मा ङ्युँइ, नेरो चर मुँबै तोंन्दोरि सैमैं खीजी बनेइ, खी खोंयोंन् बिलै भर लल् खाँब मुँ;
याहवेहए बचनइ मु बनेइ, धै चर मुँबै तोन्दोंरि सै बनेइ।
तलेबिस्याँ खीजी बचन पोंसि तोन्दोंरि सैमैं लमिंइ; खीजी तयाद् बिमा ताँन् सै तयाइ।
क्हिजी बनेबै मु, क्हिजी मुर थेंमिंबै लयाँ नेरो मुसारमैं ङइ ङ्ह्योमा,
म्हि तो जा? क्हिजी तले चए वास्ता लब? म्हिए च्ह तो जा? क्हिजी तले चए न्हुँ लब?
कोंमैं तखब् भन्दा ओंसों, क्हिजी पृथ्बी नेरो ह्युल बनेब भन्दा ओंसों, ओंसोंउँइँले लिउँइँ समा क्हिन् परमेश्वर ग।
तलेबिस्याँ अरू ह्रेंमैंइ म्हाँदिबै देवतामैं कु मत्त्रे ग, दिलेया याहवेहजीम् मु बनेइ।
तलेबिस्याँ टुगैंर ङ याहवेहजी मु, पृथ्बी, मा ङ्युँइ (समुन्द्र) नेरो चर मुँबै तोन्दोंरि सैमैं बनेइ, धै ङिगैंर भों न्हइ। छतसि प्रिबै त्हिंइलाइ याहवेहजी आशिक पिंसि पबित्र लइ।
याहवेहजी सिनै कोंर मोशाने ताँ लल् खाँबै लिउँइँ खीए योरिंइ प्ह्रिबै युँमाए प्लना ङ्हिं खीजी मोशालाइ पिंइ।
याहवेहजी तोन्दोंरि सैमैं खीए सैंर मैंब् धोंले बनेइमुँ, खीजी दुष्ट म्हिमैं या नास तबै त्हिंइए ल्हागिर साँथेंइमुँ।
तलेबिस्याँ याहवेहजी बुद्धिइन पृथ्बीए जग झोंइ; खीजी च्हैंसि मैंसि मु चए क्ल्ह्योर थेंइ;
च त्हेर्न येशूजी प्राथना लसि “ओ आबा, स्वर्ग नेरो पृथ्बीर्बै क्ल्हे, ङ क्हिलाइ धन्यबाद पिंम्, तलेबिस्याँ ज्ञान बुद्धि मुँ बिसि ह्रब्-सेब् प्हैंब्मैंउँइँले क्हिजी चु ताँमैं लोथेंइ। दिलेया कोलोमैं धों तबै तोइ आसेबै म्हिमैंलाइ क्हिजी चु ताँ क्होल् लमिंइ।
तलेबिस्याँ च त्हेर तब् धों तबै दुःख परमेश्वरजी ह्युल केमिंब् ओंनोंबै तिंयाँ समा खोंयोंइ आतइमुँ, लिउँज्यै या छाबै दुःख खोंयोंइ तरिब् आरे।
“ओ म्हिमैं! क्हेमैंइ तले छाबै के लमुँ? ङि या क्हेमैं धोंबन् दुःख सुख भुँदिबै म्हिमैंन् ग। चु स्योलिबै के पिसि क्हेमैं परमेश्वरउँइँ सैं एखरिगे बिसि ङिइ खीउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ बिमिंब् ग। मु, पृथ्बी, मा ङ्युँइ नेरो चर मुँबै तोन्दोंरि सैमैं बनेबै सोगों परमेश्वर खीन् ग।
परमेश्वरजी ह्युल नेरो चर मुँबै तोन्दोंरि सैमैं बनेमिंइ। खी स्वर्ग नेरो पृथ्बीर्बै प्रभु तबइले म्हिमैंए योइ बनेबै मन्दिरर खी आटि।
चु ताँ थेसि चमैंइ बालुन् परमेश्वरने कै तेसि बिइ, “ओ प्रभु! क्हिजी स्वर्ग, पृथ्बी, मा ङ्युँइ नेरो चर मुँबै तोन्दोंरि सैमैं बनेमिंइ।
तलेबिस्याँ परमेश्वरजी तोन्दोंरि सै बनेइ, तोन्दोंरि सै खीउँइँलेन् खीए ल्हागिर्न ग। परमेश्वरए मिं खोंयोंन् बिलै थेब तरिगे। आमेन, छान् तरिगे।
ङ्योए ल्हागिरि घ्रि मत्त्रे परमेश्वर आबा मुँ। खीजीन् तोन्दोंरि सै बनेइ, छतसि खीए ल्हागिर्न ङ्यो सोम्। धबै ङ्योए ल्हागिरि प्रभु घ्रि मत्त्रे मुँ, खी येशू ख्रीष्ट ग। खीउँइँलेन् ताँन् सैमैं तखइ, धै खीउँइँलेन् ङ्यो सोल् योंम्।
धै खीए चाँजो खीजी खैले पूरा लम् बिबै ताँ म्हिमैंलाइ था पिंबर परमेश्वरजी चु शक्तिए बरदान ङलाइ पिंइ। खीजी तोन्दोंरि सै बनेइ, धै खीए चाँजो खीजी स्योंम् ओंनोंन् खाबलाज्यै या सेल् आलल।
खीजी धबै बिइ, “ओ याहवेह, धाँसे ओंसों क्हिजीन् पृथ्बीए जग झोंमिंइ, धै मुर्बै सैमैं क्हिए योजीन् बनेब् ग।
दिलेया चु नुखबै त्हिंइजरे परमेश्वर खीए च्हउँइँले ङ्योने पोंइमुँ। परमेश्वरजी खीए च्हउँइँलेन् ह्युलर्बै तोन्दोंरि सैमैं बनेइ। धै ह्युलर्बै ताँन् सैए फिर क्ल्हे तबर खीजी खीए च्हलाइन त्हाँइ।
ताँन् ह्युल परमेश्वरए बचनउँइँले बनेइ, धै म्रोंल् खाँबै सैमैं म्रोंल् आखाँबै ताँउँइँले बनेइ बिसि बिश्वासउँइँलेन् ङ्योइ क्होल् खाँम्।
धिंमैंम् म्हिमैंइ बनेम्, दिलेया तोन्दोंरि सै बनेबम् परमेश्वरन् ग।
मु नेरो ह्युल स्योंमन् परमेश्वरजी बिबै ताँजी बनेब् ग बिसि सेना सेन् आसेब् धोंले चमैंइ च ताँए वास्ता आल। खीजी चु ह्युल क्युउँइँले फ्रेमिंसि क्यु आरेबै स बनेइ।
खोंयोंइ आखाँबै छ्ह पिंबै बचन ओंसों ओंनोंन् मुँल। खीए बारेर ङिइ थेइमुँ, ङिए मिइन खीलाइ म्रोंइमुँ, ङिए योइन छुइमुँ।
धै स्वर्ग नेरो चर्बै सैमैं, पृथ्बी नेरो चर्बै सैमैं, मा ङ्युँइ नेरो चर्बै सैमैं बनेब नेरो खोंयोंन् बिलै तरिबै परमेश्वरए मिंरि च स्वर्गदूतइ कसम चसि छ बिइ, “तारे आक्है!
चइ थेबै कैले बिइ, “परमेश्वरने ङ्हिंन्, धै खीए मिं क्वेद्। तलेबिस्याँ खीजी म्हिमैंलाइ निसाफ लबै त्हे तखइमुँ। स्वर्ग, पृथ्बी, मा ङ्युँइ नेरो क्युए मुल्मैं बनेबै परमेश्वरलाइ पद्खु तसि फ्योद्।”
खीजी धबै बिइ, “लल् त्हुबै ताँन् केमैं लल् खाँइ! ताँन् भन्दा ओंसोंबै नेरो ताँन् भन्दा लिउँइँबै ङन् ग, तों लबै ङन् ग, तों नुबै या ङन् ग। क्यु पिब्मैंलाइ ङइ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह पिंबै क्यु मूलउँइँले छलेन् थुँल् पिंब्मुँ।
“ताँन् भन्दा ओंसोंबै नेरो ताँन् भन्दा लिउँइँबै ङन् ग, तों लबै ङन् ग, तों नुबै या ङन् ग।”
“लाउडिकिया नाँसर्बै बिश्वासीमैंलाइ लोदा सैंदा लबै ल्हागिर चर्बै चिबए मिंर चु ताँ प्ह्रिद् बिसि येशूजी यूहन्नाने ल्हैदिइ: “भर लल् खाँब नेरो क्ह्रोंसेंन्बै ग्वाइ पिंबै येशूजी चु ताँ बिइमुँ: ङउँइँले परमेश्वरजी तोन्दोंरि सै बनेइमुँ, छतसि ङ आमेन ग।
“ओ ङिए प्रभु परमेश्वर, क्हि थेबै मान, थेबै मिं नेरो हग योंल् त्हुब मुँ। तलेबिस्याँ ताँन् सै क्हिजीन् बनेब् ग, झाइले क्हिए सैंर मैंब् धोंले च ताँन् सैमैं तसि सो प्ह्याइ।”