7 क्हेमैंइ परमेश्वरलाइ स्योर तेसि धोका पिंल् आखाँ! छतसि क्हेमैंइ ह्रोंसलाइ धोका आपिंन्! म्हिइ तो रुँइँमुँ चन् खैंम्।
चमैंइ लबै केए नों चमैंइ योंब्मुँ, धै चमैंए आछ्याँबै केमैंइ लमा खेंमैंन् दुःख तब्मुँ।
दुष्ट म्हिइ छलु म्हिलुए के लम्; दिलेया छलु म्हिलु आलल्ले ठिक के लबै म्हिइ खैलसे या इनाम योंम्।
चए सैंइ आछ्याँबै ताँमैं मत्त्रे मैंम्, धै चइ खोंयोंन् बिलै आक्ह्रिबै ताँबै रेम्।
स्योलिबै ग्वाइ पिंबै, आघें-अलिमैंए म्हाँजोर प्होंगि रेबै म्हि। छाबै बानि मुँबै म्हिमैं याहवेहजी तिफुँइ आखो।
“दिलेया अब्राहामइ बिइ, ‘बाबु, क्हिइ मैंन्। क्हिए छ्हर छ्याँ-छ्याँबै सैमैं योंसि क्हिइ सुखले छ्ह थोइ। दिलेया लाजरसइ दुःखै दुःखर्न छ्ह थोइ। दुःख योंलेया चइ परमेश्वर मैंइ, क्हिइ बिस्याँ परमेश्वर खोंयोंइ आमैं, ङम् ङन् ग बिसि टिइ। छतसि तोगो लाजरसइ चुर सुख योंइमुँ, क्हिइ बिस्याँ चर दुःख योंइमुँ।
येशूजी बिइ, “न्ह क्रों मि क्रोंले टिद्, क्हेमैंलाइ खाबज्यै लुल् आखाँरिगे। ल्हें म्हिमैं ङए मिं किंसि खब्मुँ, ‘ङ परमेश्वरजी कुलबै म्रुँ ख्रीष्ट ग’ बिब्मुँ, झाइले अरू म्हिमैंइ ‘ख्रीष्ट युबै त्हे चेंदो तखइमुँ’ बिब्मुँ, दिलेया चमैंए लिलि आल्हैदिद्, चमैंइ बिब आङिंन्।
छतसि न्ह क्रों मि क्रों तद्, खाब तोदोंए ताँ आङेंन्। तलेबिस्याँ “आछ्याँबै के लब्मैंने प्रस्याँ छ्याँबै म्हि या आछ्याँबन् तयाम्।”
ह्रोंसैन ह्रोंसलाइ धोका आपिंन्: क्हेमैंए न्होंरि खाबज्यै या “चु ह्युलर्बै बुद्धि मुँबै म्हि ङन् ग” बिसि मैंम् बिस्याँ क्ह्रोंसेंन्बै बुद्धि मुँबै म्हि तल् खाँरिगे बिसि च बुद्धि आरेबै म्हि धों तल् त्हुम्।
अधर्मिमैंइ परमेश्वरए ग्याल्सर्बै आशिक आयों बिब क्हेमैं आसेइमुँ वा? क्हेमैंइ धोका योंबै के आतरिगे। छेरन् तबै के लब्मैं, कु पूजा लब्मैं, ब्यभिचारिमैं, मुयुँमैंनेन् आछ्याँबै के लबै मुयुँमैं,
खाबइ च्युगुदे प्लु प्लुमुँ चइ च्युगुदेन् रा-रोमैं खुब्मुँ, खाबइ ल्हें प्लु प्लुमुँ चइ ल्हेन् खुब्मुँ।
तलेबिस्याँ तोइ आह्रबै म्हिइ “ङ थेबै म्हि ग” बिसि ह्रब् प्हैंस्याँ चइ ह्रोंसलाइन धोका पिंम्।
केर आफेबै स्योलिबै ताँए लिलि प्रसि धोकार आफेद्। तलेबिस्याँ बिब् आङिंसि छाबै आछ्याँबै केमैं लप्रब्मैंए फिर परमेश्वरजी थेबै ह्रिस ङेब्मुँ।
खाबज्यै या क्हेमैंलाइ लुल् आपिंन्, तलेबिस्याँ प्रभु येशू युब् भन्दा ओंसों ल्हें म्हिमैंइ परमेश्वरए बिरोध लब्मुँ, धै परमेश्वरए थेबै शत्तुर घ्रि त्होंब्मु। च ठिम बिरोध लबै दुष्ट शत्तुर आखिरर नास तल् त्हुब्मु।
दिलेया परमेश्वरए छ्वेर बिबै ताँ थेइरि मत्त्रे ह्रोंसलाइ आलुद्, चइ बिब् धोंले प्रद्।
खाबज्यै या “ङइ ठिक के लइमुँ” बिमुँ, दिलेया ह्रोंसए सुँइ तो योंमुँ चन् पोंम् बिस्याँ चइ ह्रोंसलाइन लुम्। छाबै म्हिइ ठिक के ललैया चइ लबै के फाकर्न तम्।
दिलेया ङ्योइ ह्रोंसने पाप आरे बिम् बिस्याँ, ङ्योइ ह्रोंसलाइन धोका पिंम्, धै ङ्यो क्ह्रोंसेंन्बै ताँ आपोंबै स्योर्गुमैं तम्।
ओ ङइ खोबै कोलोमैं, क्हेमैंलाइ खाबज्यै या भाँड्याल्आखाँरिगे। प्रभु येशू ख्रीष्ट धोंले ठिक के लबै म्हि छ्याँबै सैं प्ह्याबै म्हि ग।
“आखिरि त्हिंइर क्हेमैंलाइ बिल्लि लब्मैं त्होंब्मुँ। चमैं परमेश्वरलाइ आम्हाँदिल्ले ह्रोंसए सैंउँइँले खबै आछ्याँबै ताँमैंए लिलिन् प्रब्मुँ,” बिसि चमैंइ क्हेमैंने बिब्रें लमल।