22 दिलेया पबित्र प्ल्हए रोमैं छाब् ग: आगुए फिर म्हाँया खब, सैं तोंब, शान्ति तब, सैदिल् खाँब आगुए फिर ल्हयो खब, अरूमैंल छ्याँब तरिगे ङ्हाँब, लम् बिबै के पूरा लब,
च स्योंए रेर रुँइँबै सिंधुँ धोंन् तम्। चइ रो रोल् त्हुबै त्हेर रो पिंम्, धै चए प्हो खोंयोंइ आङ्योंलों। चइ तो के ललेया छ्याँब तम्।
खिब् तयालैया चमैंइ रो ल्हें रोब्मुँ; चमैं ताजा नेरो पिंक्यो ब्योंब् तरिब्मुँ,
“छ्याँबै रोमैं रोबै ल्हागिर धुँ या छ्याँबन् तल् त्हुम्, धुँ आसोबर्दिस्याँ रोमैं या छ्याँब आरो। रोउँइँलेन् धुँ छ्याँब नेरो आछ्याँब फेलम्।
क्हुरिमा रो रोइबिस्याँ छ्याँबन् तइ, आरोइ बिस्याँ थोइ भ्योंवाले।’”
क्हेमैंइ ङलाइ त्हाँब आङिं, ङइ क्हेमैं त्हाँब् ग। क्हेमैं ह्यासि रामैं रोरिगे धै क्हेमैंए रामैं खोंयोंन् बिलै तरिगे बिसि ङइ क्हेमैं हुइ। छलमा क्हेमैंइ ङए मिंर आबाने तो सै ह्रिलेया खीजी क्हेमैंलाइ पिंब्मुँ।
ङने मुँबै हाँगमैं न्होंरि रोमैं आरोबै हाँग खीजी छाँडेब्मुँ। धै रोमैं रोबै हाँगमैं बिस्याँ अझै ल्हें रोमैं रोरिगे बिसि खीजी छिमल्दिब्मुँ।
“अँगुरए धुँ ङन् ग, क्हेमैं हाँगमैं ग। खाबै ङने टिइ बिस्याँ, धै ङ चने तइ बिस्याँ, चइ ल्हें रोमैं रोब्मुँ। तलेबिस्याँ ङ ङाँइँले स्यो तसि क्हेमैंइ तोइ लल् आखाँ।
तलेबिस्याँ ङ्योइ परमेश्वरलाइ म्रुँलाइ धोंले म्हाँदिइ बिस्याँ खीजी ङ्योलाइ थेबै आशिक पिंम्। च आशिक तो जा बिस्याँ तोन्दोंरि सै चब् थुँब् योंब मत्त्रे आङिं, दिलेया पबित्र प्ल्हजी ठिक ठर्दिमिंसि पिंबै शान्ति नेरो आनन्द ग।
ओ ङए अलि-अङाँमैं, क्हेमैंइ छ्याँबै केमैं लरिइमुँ, धै तोन्दोंरि ताँर ह्रब् सेब् तसि घ्रिइ घ्रिलाइ छेनाले लोमिंल् खाँब्मैं तइमुँ बिसि ङइ सेइमुँ।
तलेबिस्याँ ख्रीष्टज्यै या ह्रोंसए सैं तोंन् लबै केमैं आल, बरु परमेश्वरजी लद् बिबै केमैं लसिन् दुःख योंइ। छतसि “क्हिलाइ गाल् केब्मैंए गाल् ङए फिर तइमुँ,” बिसि परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिइमुँ:
ओ अलि-अङाँमैं, ङ्योए प्रभु येशू ख्रीष्टउँइँले नेरो खीए प्ल्हजी पिंबै म्हाँयाजी परमेश्वरने ङए ल्हागिरि ल्हें प्राथना लमिंन् बिसि ङ यो छ्युँ लमुँ।
दिलेया तारे क्हेमैं पापउँइँले फ्रेसि परमेश्वरए के लबै म्हिमैं तइमुँ। छतसि तारे क्हेमैंने तल् त्हुबै रो छ्याब् आरेबै छ्ह ग। छले क्हेमैंइ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंम्।
छतसि ओ ङए अलि-अङाँमैं, सिबउँइँले धबै सोगों तबै ख्रीष्टए ज्युने घ्रिन् तसि परमेश्वरए सैंर मैंब् धोंले लल् खाँरिगे बिसि ख्रीष्ट सिब् धोंलेन् क्हेमैं या ठिमए लेखि सिइमुँ।
छ्ह थोबै तरिका ङ्हिं मुँ: घ्रि, ह्रोंसए ओंसोंबै बानि अनुसार प्रब्मैंए सैं ओंसोंबै बानिए इच्छार्न ह्याम्। अर्को, परमेश्वरए प्ल्हजी बिब् धोंले प्रब्मैं खीए प्ल्हए इच्छार्न सैं ह्याम्।
छतसि खीए फिर थेंबै बिश्वास, खीए फिर लबै आशा नेरो म्हाँया लब, चु ताँ सों खोंयोंइ तरिम्। चुमैं न्होंरि ताँन् भन्दा थेब म्हाँया लब् ग।
ओ अलि-अङाँमैं, क्हेमैं ठिमए न्होंर टिल् आत्हुरिगे बिसि परमेश्वरजी क्हेमैंलाइ त्हाँब् ग। छले क्हेमैं खाँसो ङ्हाँन् तल् योंबइले तारे पिरु ह्रोंसए सैंउँइँले खबै आछ्याँबै ताँमैंए लिलि आप्रद्, बरु घ्रिइ घ्रिने म्हाँया लसि घ्रिइ घ्रिए सेवा लद्।
तारे पबित्र प्ल्हजी क्हेमैंए सैं छारा लमिंरिगे।
तलेबिस्याँ खीए ह्वेर टिबइले क्हेमैंइ ताँन् खालर्बै छ्याँबै केमैं, ठिक केमैं, नेरो क्ह्रोंसेंन्बै ताँमैं लम्।
झाइले परमेश्वरलाइ मान लसि खीए मिं थेब लबै ल्हागिर येशू ख्रीष्टउँइँले योंबै छ्याँबै बानि क्हेमैंने तरिगे।
च क्होस्याँ क्हेमैंइ प्रभुए सैं तोंन् लसि खीजी खोबै छ्ह थोब्मुँ, धै क्हेमैंइ ताँन् खालर्बै छ्याँबै के लमा क्हेमैं छ्याँबै रो रोबै धुँ धों ततै परमेश्वरए ज्ञानर बडिदै ह्याब्मुँ।
को-कोइ म्हिमैंइ च सैं तोंबै ताँ आपदे। छतसि च आछ्याँब नेरो दुष्ट म्हिमैंउँइँले ङि जोगेमिंन् बिसि परमेश्वरने प्राथना या लब्रें लद्।
छलेन च्हमि-रिमैं या छ्याँबै बानि ब्योर मुँब, फ्रम् ताँ क्योंम् ताँ आलब, आछ्याँबै केमैं आलब, ताँनइ क्वेंब तल् त्हुम्।
ताँनए फिर म्हाँया लइरि बिश्वासर भोंब् तसि, छ्याँबै ताँमैं पोंसि, छ्याँबै बानि ब्योर उँइँसि, छेनाले छ्ह थोसि बिश्वासीमैंए उँइँर छ्याँबै नमुना तद्। तलेबिस्याँ फ्रेंसि छजोरे बिसि खाबज्यै या क्हिलाइ आक्वेंब आतरिगे।
क्हेमैंइ क्ह्रोंसेंन्बै परमेश्वर म्हाँदिसि ह्रोंसलाइ चोखो लबइले, ह्रोंसए आघें अलिलाइ आफेलनाले म्हाँया लद्, धै घ्रिइ घ्रिलाइ सैं न्होंउँइँलेन् म्हाँया लद्,
क्हेमैंइ येशू ख्रीष्टलाइ खोंयोंइ आम्रोंइमुँ, दिलेया खीलाइ म्हाँया लरिइमुँ। खीलाइ तोगो आम्रोंलेया खीए फिर बिश्वास लइमुँ। धै बेल्ले सैं तोंरिइमुँ,
सिलास बिब भर लल् खाँबै अलि ग। चए योउँइँले ङइ चु च्युरिन्ठि प्ह्रिछ्या क्हेमैंए ल्हागिर प्ह्रिल् पिंइमुँ। परमेश्वरए क्ह्रोंसेंन्बै दयाम्हाँया चु प्ह्रिछ्यार ङइ ग्वाइ पिंदा ङ्हाँइमुँ। खीए दयाम्हाँयार्न क्हेमैं भोंसि तद् बिसि ङइ अर्थि पिंम्।