6 क्हेमैं खीए प्हसेमैं तबइले परमेश्वरजी ह्रोंसए च्हए प्ल्ह ङ्योए सैंर कुल्मिंइमुँ। छतसि च प्ल्हउँइँले ङ्योइ परमेश्वरने “आबा, ओ ङए आबा” बिम्।
“ओ आबा, क्हिजी लल् आखाँबै सै तोइ आरे। छतसि चु दुःख ङ ङाँइँले स्योमिंनु। दिलेया ङए सैंर मैंब् धोंले आङिं, क्हिए सैंर मैंब् धोंले तरिगे।”
क्हेमैं दुष्ट तलेया ह्रोंसए प्हसेमैंलाइ छ्याँबै सैमैं पिंल् ह्रम् बिस्याँ, झन् स्वर्गर टिबै क्हेमैंए परमेश्वर आबाजी खीने बालु ह्रिब्मैंलाइ कति ल्हें पबित्र प्ल्ह पिंब्मुँ।”
येशूजी चमैंने बिइ, “क्हेमैंइ प्राथना लमा छले लद्: ‘ओ आबा, ताँन् म्हिमैंइ क्हिए मिं पबित्र म्हाँदिरिगे, क्हिए ग्याल्स युरिगे,
झाइले ङ आबाने यो छ्युँ लब्मुँ, धै खीजी क्हेमैं ङाँर अर्को ल्होमिंबै थु कुलब्मुँ। धै खी क्हेमैंने खोंयोंन् बिलै तरिब्मुँ।
“ङइ आबाउँइँले ल्होमिंबै पबित्र प्ल्ह क्हेमैं ङाँर कुल्मिंब्मुँ, खी परमेश्वर आबाउँइँले युब्मुँ, खीजीन् ङए बारेर ग्वाइ पिंब्मुँ।
छान् तलेया ङइ क्हेमैंने क्ह्रोंसेंन्बै ताँ बिमुँ, ङ छुइले ह्याबन् क्हेमैंए ल्हागिर छ्याँब् तम्। तलेबिस्याँ ङ आह्याइ बिस्याँ ल्होमिंबै पबित्र प्ल्ह क्हेमैं ङाँर युरिब् आरे। ङ ह्याइ बिस्याँ पबित्र प्ल्ह क्हेमैं ङाँर कुल्मिंब्मुँ।
परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्हिइ परमेश्वरए ताँ पोंम्, तलेबिस्याँ परमेश्वरजी खीए पबित्र प्ल्हइ प्लिमिंम्।
येशूजी चु ताँ पबित्र प्ल्हए बारेर बिल। तलेबिस्याँ येशूए फिर बिश्वास लब्मैंइ पबित्र प्ल्ह योंमल। च त्हेर परमेश्वरजी खीए प्ल्ह म्हिमैं फिर आकुलल। तलेबिस्याँ च त्हे समा येशू मान योंबै स्वर्गर आह्याल।
माइसिया ह्युलर्बै साँदर खबै लिउँइँ चमैंइ बिथिनिया ह्युलउँइँ ह्याबै सैं लइ, दिलेया येशूए प्ल्हजी चमैं चर ह्याल् आपिं।
ङ्योइ थेंबै आशार ङ्यो सैं च्योंब तल् आपिं, तलेबिस्याँ परमेश्वरजी खीए पबित्र प्ल्ह ङ्योलाइ पिंइमुँ, छतसि परमेश्वरजी ङ्योए फिर बेल्ले म्हाँया लइमुँ बिसि पबित्र प्ल्हजी ङ्योए सैं न्होंर छेनाले सेल् पिंम्।
दिलेया परमेश्वरए प्ल्ह क्ह्रोंसेंन्ले क्हेमैंने टिस्याँ क्हेमैं ओंसोंबै बानिए लिलि आप्र, बरु परमेश्वरए प्ल्हए लिलि प्रम्। येशू ख्रीष्टए प्ल्ह आरेबै म्हि ख्रीष्टल् आङिं।
तलेबिस्याँ परमेश्वरए छ्वेरै या छले प्ह्रिइमुँ, “ओंसोंबै म्हि आदम छ्ह मुँबै म्हि तइ।” लिउँइँबै आदम (अथवा येशू ख्रीष्ट) छ्ह पिंबै पबित्र प्ल्ह तइ।
खीजीन् ङ्योलाइ खीए म्हिमैं लबै ल्हागिर छाप झोंमिंसि बैनाए रुपर खीए पबित्र प्ल्ह ङ्योए सैंर पिंसि ङ्यो खीए म्हिमैं ग बिबै ताँ पक्का लमिंइ।
“याहवेह” पबित्र प्ल्ह ग, छतसि खाब्ने याहवेहए प्ल्ह तमुँ, च म्हि खाँसों ङ्हाँन् तल् योंम्।
छलेन क्हेमैं अरू ह्रेंमैंज्यै या परमेश्वरउँइँले योंबै मुक्तिए बारर्बै क्ह्रोंसेंन्बै सैं तोंबै ताँ थेसि येशू ख्रीष्टए फिर बिश्वास लइ। छतसि क्हेमैं या परमेश्वरए म्हिमैं तइ, धै क्हेमैंलाइ खीए म्हिमैं लबै ल्हागिर परमेश्वरजी ओंसोंन् बाछा फैबइले क्हेमैंए फिर पबित्र प्ल्हए छाप ल्हैदिइमुँ।
यहूदीमैं मुँलेया अरू ह्रेंमैं मुँलेया ङ्यो ताँनइ पबित्र प्ल्ह घ्रिउँइँलेन् परमेश्वर आबा ङाँर ह्याल् योंइमुँ।
परमेश्वरए पबित्र प्ल्हलाइ सैं नल् आलद्। परमेश्वरजी आखिरि त्हिंइर स्वर्गर बोबै ल्हागिर खीजी क्हेमैंए फिर ह्रोंसए पबित्र प्ल्हजी छाप ल्हैदिइमुँ।
च ताँन् के लमा तोन्दोंरि ताँर तो सै चैदिले या प्राथना लदै परमेश्वरने ह्रिद्। झाइले ह्रोंसए ल्हागिर मत्त्रे आङिं, ताँन् बिश्वासीमैंए ल्हागिरै या प्राथना लद्, खोंयोंन् बिलै न्ह क्रों मि क्रोंले चमैंए ल्हागिर प्राथना लरिद्।
ओं, ङ तोंब्मुँ, तलेबिस्याँ क्हेमैंए प्राथना नेरो येशू ख्रीष्टए प्ल्हजी ल्होमिंबइले युनन् ङ झेलउँइँले त्होंल् योंब्मुँ बिब ङइ सेइमुँ।
छतसि खाबइ चु ताँ आम्हाँदि, चइ म्हिमैंए बिरोध लब आङिं, दिलेया क्हेमैंलाइ खीए पबित्र प्ल्ह पिंबै परमेश्वरए बिरोध लब् ग।
अगमबक्तामैंइ चु खैले तम् खोंयों तम् बिसि क्होल् म्हैरिल। ख्रीष्टजी ल्हें दु:ख नोल् त्हुब्मुँ धै लिउँइँ थेबै मान योंब्मुँ बिसि ओंसोंन् ख्रीष्टए प्ल्हजी चमैंलाइ उँइँमिंल।
दिलेया ओ ङए खोबै थुमैं, क्हेमैं बिस्याँ ह्रोंसइ लबै पबित्र बिश्वासर भोंसि ततै ह्याद्, धै पबित्र प्ल्हए शक्तिउँइँले प्राथना लद्।
स्वर्गदूतइ छबिमा ङ चलाइ फ्योबर पद्खु तइ, दिलेया चइ ङने बिइ, “छ आलद्! ङ परमेश्वरए के लबै दूत मत्त्रे ग। ङज्यै या क्हि नेरो क्हिए अलि-अङाँमैं धोंले येशूए ताँ क्वेंम्। परमेश्वरलाइ मत्त्रे फ्योद्।” तलेबिस्याँ येशूजी पिंबै ग्वाइ अगमबक्तामैंइ पोंइ।