21 क्हेमैं ठिमए न्होंर टिदा ङ्हाँब्मैंइ ङने चु ताँ बिद्: ठिमइ तो बिइमुँ बिसि क्हेमैंइ आसेइमुँ वा?
येशूजी चमैंने “स्योंम्बै मोशाइ क्हेमैंने तो बिथेंइमुँ?” बिसि ङ्योएइ।
“दिलेया अब्राहामइ बिइ, ‘चमैंने बालु स्योंम्बै मोशा नेरो अगमबक्तामैंइ प्ह्रिबै छ्वे मुँ। चमैंइ च छ्वेर प्ह्रिबै ताँमै छेनाले खेरिगे, थेरिगे।’
येशूजी चमैंने बिइ, “‘ङइ बिमुँ, क्हेमैं देउतमैं ग,’ बिसि क्हेमैंए ठिमर आप्ह्रिइमुँ वा?
चर्बै म्हिमैंइ खीने “परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्रुँ ख्रीष्ट खोंयोंन् बिलै तरिम् बिबै ताँ छ्वेउँइँले ङिइ थेइमुँ। दिलेया म्हिए च्ह कैंडो क्वेलन् त्हुम् बिसि क्हिजी खैले बिल् खाँमुँ? चु म्हिए च्ह बिब् खाब् जा?” बिसि ङ्योएइ।
दिलेया छ्वेर प्ह्रिथेंबै चु ताँ पूरा तबर छ तब् ग, ‘चमैंइ तोनतोर्न ङलाइ हेल लइ बिसि चर प्ह्रिथेंइमुँ।’
ठिमर्बै ताँ ठिम म्हाँदिब्मैंए ल्हागिर्न बिब ङिइ सेइमुँ। छतमा ताँन् ह्युलर्बै म्हिमैं परमेश्वरए उँइँर निसाफर रामा खाबज्यै या तोइ पोंबै घ्याँ आरे।
तारे क्हेमैंए फिर पापइ तोइ लल् खाँरिब् आरे, तलेबिस्याँ क्हेमैं ठिमए न्होंर आरे, परमेश्वरए दयाम्हाँयाए न्होंर मुँ।
दिलेया ठिमइ बिब् धोंले के लसि परमेश्वरए उँइँर ठिक ठर्दिबै आशा लब्मैंइ सराप योंम्, तलेबिस्याँ “ठिमर प्ह्रिबै ताँन् ताँमैं छेनाले आम्हाँदिब्मैंइ सराप योंम्।” बिसि परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिइमुँ।
दिलेया तोगो क्हेमैंइ परमेश्वरलाइ ङो सेइमुँ - बिलन् त्हुमा: परमेश्वरजी क्हेमैंलाइ ङो सेइमुँ। परमेश्वर ङो सेसेया क्हेमैं तले ओंसोंन् म्हाँदिबै केर आफेबै सैमैंन् म्हाँदिसि धबै चु ह्युलर्बै छ्यामैंए न्होंर तदा ङ्हाँमुँ?